Οι Καίσαρες, Αυτοκράτορες, Αρχαία Ρώμη – Ο Ιούλιος (100-44 π.Χ.) συμμετείχε στα δημόσια τυχερά παιχνίδια κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας γιορτής Saturnalia και είπε τη γνωστή φράση, διασχίζοντας τον ποταμό Ρουβίκωνα, ‘alea iacta est’ (‘ο κύβος ερρίφθη’). Ο Αύγουστος (63 π.Χ.-14 μ.Χ.) έπαιζε alea (μια αρχική μορφή του backgammon) και διεξήγαγε λοταρίες για να δίνει δώρα στους καλεσμένους των συμποσίων. Ο Κλαύδιος (10 π.Χ.-54 μ.Χ.) είχε ένα ειδικό τραπέζι για να παίζει ζάρια όταν ταξίδευε σε ασταθείς άμαξες. Ήταν τόσο παθιασμένος παίκτης ζαριών που συχνά καλούσε παίκτες για να παίξουν μαζί του, έχοντας ξεχάσει ότι είχαν εκτελεστεί. Ο Καλιγούλας (12-41 μ.Χ.) πόνταρε σε αρματοδρομίες και ζάρια, μετατρέποντας το αυτοκρατορικό του παλάτι σε οίκο τυχερών παιχνιδιών για να συγκεντρώσει χρήματα για το θησαυροφυλάκιο και έπαιζε ζάρια στην κηδεία της αδερφής του. Ο Νέρωνας (37-68 μ.Χ.) λάτρευε όλα τα είδη αθλημάτων και παιχνιδιών, καθώς και να ποντάρει σε αυτά, προωθούσε τα τυχερά παιχνίδια στο αυτοκρατορικό παλάτι όλο το χρόνο και έπαιζε τεράστια χρηματικά ποσά σε ζαριές.
Lorenzo de’ Medici, πολιτικός, Ιταλία (1449-1492) – Ο πολιτικός της Αναγέννησης στη Δημοκρατία της Φλωρεντίας που υποστήριζε τις τέχνες και χορηγούσε καλλιτέχνες. Ήταν λάτρης των τυχερών παιχνιδιών, ορισμένα από τα οποία τα δημιούργησε, και συχνά ανέφερε τα παιχνίδια καζίνο la bassetta και il frusso στην ποίηση. Έγινε γνωστός ως ικανός παίκτης στα χαρτιά.
William Penn, ιδρυτής της Πενσιλβανία, Αγγλία-Βόρεια Αμερική (1644-1718) – Κουάκερος που ίδρυσε την αποικία στη Βόρεια Αμερική που έγινε γνωστή ως Πενσιλβανία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιθανολογείται ότι παραχωρήθηκε ενοίκιο για τη γη για την τακτοποίηση ενός απλήρωτου χρέους £16.000 από τυχερά παιχνίδια που οφειλόταν στον πατέρα του Penn, Sir William Penn.
Voltaire, συγγραφέας, Γαλλία (1694-1778) – Ένας ιστορικός της περιόδου του γαλλικού διαφωτισμού που ήταν φανατικός παίκτης τυχερών παιχνιδιών. Όταν η γαλλική κυβέρνηση θέσπισε μια λοταρία στην οποία μόνο αγοραστές συγκεκριμένων ομολόγων μπορούσαν να λάβουν μέρος, επινόησε μια στρατηγική για να εκμεταλλευτεί τους κανόνες συμμετοχής αποκτώντας ομόλογα που επέτρεπαν τις μέγιστες συμμετοχές. Αυτός και οι επενδυτές του κέρδισαν ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων της λοταρίας που πληρώθηκαν εκείνη την περίοδο. Η κυβέρνηση προσπάθησε να αποφύγει να τον πληρώσει αλλά κέρδισε στο δικαστήριο. Συχνά έπαιζε Faro (παιχνίδι με χαρτιά) και Biribi (παιχνίδι τύπου ρουλέτας με αριθμούς που κληρώνονταν από έναν σάκο).
Giacomo Casanova, συγγραφέας απομνημονευμάτων-εραστής, Βενετία, Ιταλία (1725-1798) – Λάτρης της περιπέτειας που έπαιζε τακτικά τυχερά παιχνίδια, με προτίμηση στο Faro. Μια φορά έχασε 5.000 κομμάτια χρυσού μέσα σε δύο ημέρες στη Βενετία. Ο Casanova είχε επίσης την κακή φήμη του γυναικά ο οποίος χρησιμοποιούσε τη γοητεία του για να αποπλανήσει πλούσιες γυναίκες και να εξοφλήσει τα χρέη του από τα τυχερά παιχνίδια. Έγραψε σχετικά με τα τυχερά παιχνίδια στα απομνημονεύματά του, συμπεριλαμβανομένων sessions στο Il Ridotto, μια πτέρυγα του San Moisè Palace της Βενετίας.
John Montagu, 4ος Κόμης του Σάντουιτς, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο (1718-1792) – Ήταν αφοσιωμένος παίκτης τυχερών παιχνιδιών που έπαιζε μαραθώνια sessions στο White’s στο Λονδίνο. Γύρω στο 1765, στο White’s εφηύρε (ή διέδωσε) την πρακτική του να τρως κρέας ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμιού, που ξεκίνησε ως ένας βολικός τρόπος να κρατά τα χέρια του καθαρά και να αποφεύγει να βρομίζει τα χαρτιά, το οποίο έγινε γνωστό ως σάντουιτς.
George Washington, Στρατηγός/Πρόεδρος, Η.Π.Α. (1732-1799) – Κρατούσε λεπτομερές ημερολόγιο με τις νίκες και τις ήττες του στα χαρτιά.
Thomas Jefferson, Πρόεδρος, Η.Π.Α. (1743-1826) – Έπαιζε τυχερά παιχνίδια τακτικά την περίοδο που έγραφε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Υπάρχουν καταγεγραμμένες νίκες και ήττες σε παιχνίδια όπως backgammon, λοταρίες, κορώνα/γράμματα και σε διάφορα άλλα παιχνίδια με χαρτιά.
Jane Austen, συγγραφέας, Βρετανίδα (1775-1817) – Η συγγραφέας συχνά χρησιμοποιούσε παιχνίδια με χαρτιά στα μυθιστορήματά της για να αποκαλύψει γνωρίσματα του χαρακτήρα και της προσωπικότητας των ηρώων της. Μυθιστορήματα όπως το Pride and Prejudice και το Sense and Sensibility περιείχαν αναφορές σε λαχεία, καντρίλια, vengt-un, whist και παιχνίδια piquet.
Napoleon Bonaparte, Στρατηγός/Αυτοκράτορας, Γαλλία (1769-1821) – Ο διάσημος Στρατηγός εκτιμούσε τα παιχνίδια ικανοτήτων, στρατηγικές των οποίων χρησιμοποίησε σε μάχες του. Υποστήριζε τα καζίνο στη Γαλλία και βοήθησε στη διάδοση του vingt-un. Ο ανιψιός του, ο Lucien, έγινε επιτυχημένος παίκτης τυχερών παιχνιδιών.
George ‘Beau’ Brummell, σχεδιαστής μόδας, Βρετανία (1778-1840) – Φίλος του King George IV και με ισχυρή επιρροή στο χώρο της μόδας που έπαιζε συχνά τυχερά παιχνίδια και έχανε. Είχε σχέσεις με την υψηλή κοινωνία και συγκέντρωσε μεγάλο χρέος. Στο τέλος το έσκασε στο Calais όπου έζησε το υπόλοιπο της ζωής του μέσα στη φτώχεια.
Ρώσοι συγγραφείς – Alexander Pushkin (1799-1837) Πέρασε τα πρώτα χρόνια του πίνοντας και παίζοντας τυχερά παιχνίδια, με συνέπεια να συγκεντρώσει αρκετό χρέος ώστε να επιχειρήσει να υποθηκεύσει δεύτερη φορά τους δουλοπάροικους της συζύγου του. Έγραψε το The Queen of Spades με θέμα τα τυχερά παιχνίδια.
Fyodor Dostoevsky (1821-1881) Έγραψε το The Gambler για να αποπληρώσει χρέη από το καζίνο, εστίασε την ιστορία στα πολυαγαπημένα καζίνο Baden-Baden.
Leo Tolstoy (1828-1910) Κατατάχτηκε στον ρωσικό στρατό για να γλιτώσει από χρέη τυχερών παιχνιδιών που όφειλε σε ένα εκδότη παίζοντας μπιλιάρδο. Τελικά έδωσε το χειρόγραφο του The Cossacks ως πληρωμή.
Ivan Turgenev (1818-1883) Συγγραφέας του Smoke, ένα βιβλίο σχετικά με τα καζίνο στο Baden-Baden. Σε άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, ζητήθηκε από τον Turgenev να διασώσει τον Tolstoy και τον Dostoevsky από ζημιογόνες επισκέψεις σε καζίνο.
Wyatt Earp, παίκτης τυχερών παιχνιδιών-αστυνομικός, Η.Π.Α. (1848-1929) & John ‘Doc’ Holliday, παίκτης τυχερών παιχνιδιών-αστυνομικός-οδοντίατρος, Ηνωμένες Πολιτείες (1851-1887) – αυτοί οι δύο περιπλανώμενοι παίκτες συναντήθηκαν στο Τέξας όταν ο Earp έσωσε τη ζωή του Holliday, στη συνέχεια αυτοί έγιναν φίλοι και αστυνομικοί. Και οι δύο ήταν γνωστοί ντίλερ (που κέρδιζαν ανέντιμα) του faro. Χρόνια μετά από το διάσημο ‘Gunfight at the O.K. Corral’ και το θάνατο του Holliday από φυματίωση, ο Wyatt Earp έπαιξε ένα αμφιλεγόμενο ρόλο ως διαιτητής ενός ‘αγώνα επάθλου του αιώνα’ το 1896 μεταξύ του Bob Fitzsimmons και του Tom Sharkey. Ο Fitzsimmons, πολύ προνομιούχος και κυρίαρχος του αγώνα, αποκλείστηκε από το διαιτητή Earp για μια μπουνιά κάτω από τη ζώνη. Λίγοι είδαν το χτύπημα αποκλεισμού και μεταγενέστερες αναφορές μιλούν για συνωμοσία στημένου αγώνα. Ο Fitzsimmons κατέθεσε αγωγή για να ανατρέψει την απόφαση του διαιτητή, με αποτέλεσμα ένας δικαστής της Καλιφόρνια, για να αποφύγει να πάρει τέτοια απόφαση, να κηρύξει τους αγώνες επάθλων παράνομους στην πολιτεία.
HRH Edward VII, Πρίγκιπας της Ουαλίας, Ηνωμένο Βασίλειο (1841-1910) – Βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου και Βρετανικών Επικρατειών και Αυτοκράτορας της Ινδίας που του άρεσαν τα καζίνο. Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας έκανε συχνά ταξίδια στο Μόντε Κάρλο, ταξιδεύοντας με το ψευδώνυμο ‘Baron Renfrew’.
Winston Churchill, Πρωθυπουργός, Ηνωμένο Βασίλειο (1874-1965) – Βρετανός πολιτικός και θρυλικός πολεμικός ηγέτης που υποστήριζε τη λήψη ρίσκων στα καζίνο, σε παιχνίδια ή στον πόλεμο. Ο Churchill συχνά έπαιζε παιχνίδια πόκερ, bezique, mah jong και πινάκλ. Είναι γνωστό ότι έχασε σημαντικό χρηματικό ποσό σε ένα παιχνίδι πόκερ με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Harry Truman και τους συμβούλους του.
Alvin ‘Titanic Thompson’ Thomas, παίκτης τυχερών παιχνιδιών, Η.Π.Α. (1893-1974) – Παίκτης τυχερών παιχνιδιών του δρόμου που ήταν γνωστός για τα πονταρίσματά του στο γκολφ, τα ζάρια, τα χαρτιά, το μπιλιάρδο, τα πέταλα και στοιχήματα proposition. Ο Thompson ήταν η ζωντανή έμπνευση για το χαρακτήρα Sky Masterson του συγγραφέα Damon Runyon, τον περπατημένο παίκτη. Ο χαρακτήρας έγινε η βάση για το μιούζικαλ και ταινία Guys and Dolls.
John ‘Bet a Million’ Gates, βιομήχανος, Η.Π.Α. (1855-1911) – Πρωτοπόρος του αγκαθωτού συρματοπλέγματος που έπαιζε παιχνίδια πόκερ με υψηλά stakes και baccarat. Του είχαν βγάλει το ψευδώνυμο ‘Bet a Million’ λόγω ενός κερδοφόρου στοιχήματος σε έναν αγώνα ιπποδρομίας το 1900 στην Αγγλία για $600.000 σε stake $70.000, ωστόσο κυκλοφορούσαν φήμες ότι κέρδισε $1.000.000.
Nick ‘the Greek’ Dandolos, παίκτης τυχερών παιχνιδιών, Κρήτη-Η.ΠΑ.. (1883-1966) – Ήταν μεγαλωμένος στα πλούτη και τον έστειλαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με επιχορήγηση, του άρεσε να παίρνει ρίσκο και στοιχημάτιζε σε ιπποδρομίες. Ο Dandolos κέρδισε και έχασε περιουσίες στα χαρτιά, τα ζάρια και τα άλογα. Πέθανε χρεοκοπημένος ανήμερα των Χριστουγέννων το 1966, αλλά ο θρύλος του μεγάλωσε μετά το θάνατό του. Πλέον θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες καζίνο όλων των εποχών.
James Bond (Ian Fleming & Sean Connery), φανταστικός χαρακτήρας, Βρετανία (1953) – Βρετανός μυστικός πράκτορας που δημιουργήθηκε από το συγγραφέα (και πρώην μυστικό πράκτορα) Ian Fleming σε πολλά μυθιστορήματα. Οι κινηματογραφικές προσαρμογές, ξεκινώντας με το Dr. No το 1962, έχουν κάνει τον James Bond ένα από τα πιο πολύτιμα κινηματογραφικά franchise του κόσμου. Ο Bond παίζει σε παιχνίδια καζίνο με υψηλά stakes σε αρκετά από τα μυθιστορήματα και τις ταινίες. Το πρώτο μυθιστόρημα Bond, το Casino Royale, ξεκινά σε ένα τραπέζι ρουλέτας. Στην πρώτη ταινία Bond, το Dr. No, παίζει baccarat. Ο James Bond έπαιξε το 17 μαύρο στη ρουλέτα στο Diamonds are Forever. Υπάρχει μια γνωστή ιστορία – πιθανό να είναι αληθινή αλλά χρονολογικά δύσκολο για να είναι πιστευτή– όπου ο Sean Connery, το 1963 στο Casino de la Valle στην Ιταλία, έκανε δύο πονταρίσματα στη ρουλέτα στο 17 μαύρο και έχασε. Πόνταρε στο 17 μαύρο τρίτη φορά, κέρδισε και συνέχισε να παίζει. Η μπίλια έκατσε και πάλι στο 17 μαύρο. Πόνταρε πάλι όλο το ποσό και η μπίλια έκατσε και πάλι στο 17 μαύρο για τρίτη συνεχόμενη φορά. Έφυγε από το καζίνο σχεδόν με £10.000 σε κέρδη. Το απίθανο στοιχείο της ιστορίας δεν είναι οι αστρονομικές πιθανότητες ενάντια στον ίδιο αριθμό να κερδίζει σε τρεις περιστροφές, αλλά ότι πέτυχε αυτή τη νίκη το 1963, οκτώ χρόνια πριν να ποντάρει ο χαρακτήρας του Bond στο διάσημο 17 μαύρο στο Diamonds are Forever.
Προεδρικό πόκερ – Warren Harding (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1865-1923) Ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έπαιζε πόκερ δύο φορές την εβδομάδα με κυβερνητικά στελέχη σε πολύ ανταγωνιστικά παιχνίδια και αναφέρεται ότι έχασε ένα πορσελάνινο σερβίτσιο του Λευκού Οίκου σε παιχνίδι με high-card. Ο Franklin D. Roosevelt (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1882-1945) ήταν παίκτης stud poker χαμηλών stakes που σε τακτική βάση φιλοξενούσε παιχνίδια κατά τη διάρκεια της τελευταίας βραδιάς κάθε συνεδρίας του Κογκρέσο με το νικητή να αναδεικνύεται στην αναβολή. Ο Harry S. Truman (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1884-1972) ήταν ένας πολύ ικανός παίκτης five-card stud, πραγματοποιούσε μαραθώνια sessions πόκερ με τα Μ.Μ.Ε. όσο σκεφτόταν τις επιθέσεις ατομικής βόμβας στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Έπαιζε με τον Winston Churchill τη στιγμή του λόγου ‘Iron Curtain’. Ο Dwight Eisenhower (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1890-1969) έμαθε πόκερ και μπριτζ στο West Point. Υπάρχει η φήμη ότι έριξε τη μελλοντική σύζυγό του Mamie με τα κέρδη του από το πόκερ. Ο Richard Nixon (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1913-1994) έμαθε πόκερ όσο υπηρετούσε στο Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών και θεωρούταν ικανός παίκτης. Χρησιμοποίησε τα κέρδη του για να χρηματοδοτήσει την πρώτη του καμπάνια για μια θέση στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Ο William Lee Bergstrom, μεσίτης ακινήτων, Η.Π.Α. (1951-1985) – Μεσίτης ακινήτων γνωστός ως ‘The Suitcase Man’ και ‘Phantom Gambler’ λόγω των περίεργων εμφανίσεών του και των γιγάντιων πονταρισμάτων του στα ζάρια. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1980, έφτασε στο Binion’s Horseshoe, στο Λας Βέγκας και επιβεβαίωσε την πολιτική του Benny Binion να επιτρέπει στους παίκτες να θέτουν το δικό τους όριο καζίνο με το πρώτο τους ποντάρισμα. Έφερε δύο βαλίτσες: μία γεμάτη με $777.000 και μία άλλη άδεια. Πόνταρε τα $777.000 στο πρώτο του ποντάρισμα στα ζάρια, κέρδισε, έβαλε τον Ted Binion να τον βοηθήσει να γεμίσει τη δεύτερη βαλίτσα και έφυγε από την πόλη. Στις 24 Μαρτίου 1984, τριάμισι χρόνια αργότερα, επέστρεψε, έκανε ένα μόνο ποντάρισμα αξίας $538.000 στο τραπέζι των ζαριών, κέρδισε το ποντάρισμα και εξαφανίστηκε και πάλι. Επέστρεψε για τρίτη φορά στις 6 Νοεμβρίου του 1984, με τις βαλίτσες του γεμάτες με $1.000.000 σε μετρητά, χρυσά νομίσματα και επιταγές. Πόνταρε όλο το ποσό σε μια ζαριά και έχασε. Όταν επέστρεψε για τέταρτη φορά, στις 2 Φεβρουαρίου του 1985, επιχείρησε να παίξει στο καζίνο με μια εμφανώς πλαστογραφημένη επιταγή $1.300.000. Το επόμενο βράδυ, στο Marina Hotel στο Las Vegas Strip, αυτοκτόνησε. Σύμφωνα με σημειώματα που είχε αφήσει σε φίλους, η βασική αιτία των προβλημάτων του ήταν μια ρομαντική σχέση που είχε διαλυθεί.
Akio Kashiwagi, επιχειρηματίας, Ιαπωνία (1938-1992) – Επενδυτής ακινήτων που έπαιζε baccarat με υψηλά stakes σε καζίνο της Αμερικής και συχνά πόνταρε $100.000 ή $200.000 ανά παρτίδα. Είχε διαμάχες με το καζίνο του Donald Trump, το Atlantic City και το Aladdin στο Λας Βέγκας επειδή το καζίνο ποτέ δεν τηρούσε τις υποχρεώσεις του στις συμφωνίες και ο Kashiwagi έχασε $10.000.000. Δολοφονήθηκε κοντά στο Όρος Fuji στο σπίτι του αφήνοντας πίσω εκατομμύρια σε χρέη από τυχερά παιχνίδια. Ο φόνος του παραμένει ανεξιχνίαστος.
Archie Karas, παίκτης τυχερών παιχνιδιών, Ελλάδα-Η.Π.Α. (γεννημένος το 1951) – Διάσημος high roller που ξεκίνησε ως pool shark και παίκτης πόκερ. Ο Karas έχτισε bankroll αξίας $2.000.000 σε τραπέζια πόκερ, χάνοντας τα στο Λος Άντζελες το 1992. Ο Archie είναι γνωστό ότι πήγε στο “The Run” και μετέτρεψε $50 σε περισσότερα από $40.000.000 στο Λας Βέγκας στις αρχές του 1995. Αργότερα εκείνη τη χρονιά τα έχασε όλα παίζοντας πόκερ, ζάρια και baccarat.
Elmer Sherwin, βετεράνος του αμερικανικού στρατού, Λας Βέγκας, Νεβάδα, Η.Π.Α. (1913-2007) – Συνταξιούχος που κέρδισε $4.600.000 στο Megabucks slot jackpot την ημέρα των εγκαινίων του The Mirage στο Λας Βέγκας το 1989. 16 χρόνια αργότερα, το 2005, κέρδισε το δεύτερό του Megabucks jackpot σε ηλικία 92 ετών στο Cannery Casino φεύγοντας με $21.100.000.
Kerry Packer, επιχειρηματίας, Αυστραλία (1937-2005) – Ο μεγιστάνας των media που ήταν γνωστός για την ίδρυση του World Series of Cricket, είχε επίσης στην κατοχή του ένα ποσοστό του Melbourne’s Crown Casino. Ο Packer, παίκτης τυχερών παιχνιδιών σε υψηλά stakes, κατέστρεψε τη βάση του MGM Casino του Λας Βέγκας το 1997 κερδίζοντας $20.000.000. Επίσης, μία φορά έχασε $30.000.000 από έναν πράκτορα στοιχημάτων στο Σίδνεϊ. Ήταν γνωστός σε ορισμένους ως ο ‘βαρέων βαρών του baccarat’.
Don Johnson, εταιρικό διευθυντικό στέλεχος-παίκτης καζίνο, Η.Π.Α. (1962-παρόν) – Διευθύνων Σύμβουλος εταιρείας που σχεδιάζει λογισμικό ιπποδρομίας. Από το 2010 έως το 2011, κέρδισε $15.000.000 στο blackjack από τρία καζίνο Atlantic City και New Jersey.
Νεωτεριστές των καζίνο στο πέρασμα των χρόνων
Alfonso X, Βασιλιάς της Καστίλλης και Λεόν, Ισπανία (1221-1284) – Συγγραφέας του πρώτου οδηγού τυχερών παιχνιδιών, του 98σέλιδου Book of Games. Αναφερόταν κυρίως στο σκάκι και τα επιτραπέζια αλλά περιέγραφε και παιχνίδια με ζάρια, όπως το hazard, ένα παιχνίδι που ήταν προκάτοχος των ζαριών (craps).
Marco Polo, εξερευνητής, Βενετία-Ιταλία (1254-1324) – Ένας έμπορος που ταξίδευε και εισήγαγε τους Ευρωπαίους στους ασιατικούς πολιτισμούς. Ο Marco Polo έχει πιστωθεί (πιθανόν λανθασμένα) την εισαγωγή της κινέζικης εφεύρεσης του να παίζεις χαρτιά στη Βενετία, από όπου τα χαρτιά διαδόθηκαν στην Ευρώπη.
Galileo Galilei, αστρονόμος και μαθηματικός, Φλωρεντία-Ιταλία (1564-1642) – Κυρίως γνωστός για τη συνεισφορά του στην περίοδο της Αναγέννησης, όπως το πρώτο του ακαδημαϊκό άρθρο σχετικά με την πιθανότητα διαφορετικών συνδυασμών σε τρία ριγμένα ζάρια. Ανέλαβε αυτό το θέμα κατόπιν αιτήσεως του ευεργέτη του, Grand Duke Cosimo II, της Τοσκάνης.
Giralamo Cardano, μαθηματικός και εφευρέτης, Ιταλία (1501-1576) – Ένας πολυγραφότατος συγγραφέας πολλών θεμάτων και ένας περίεργος παίκτης τυχερών παιχνιδιών. Σχεδόν έναν αιώνα μετά το θάνατό του, η ανακάλυψη και η δημοσίευση το 1663 του Liber de Ludo Aleae (Το Βιβλίο των Τυχερών Παιχνιδιών) συνεισέφερε στη θεωρία των πιθανοτήτων και την κατανόηση των πιθανοτήτων.
Blaise Pascal, μαθηματικός και φυσικός, Γαλλία (1623-1662) – Ο Blaise Pascal σχεδίασε την πρώτη αριθμομηχανή. Περίπου την ίδια περίοδο, προσπάθειες για την ανακάλυψη της συνεχούς κίνησης μπορεί να οδήγησαν στον πρώτο τροχό ρουλέτας. Ο Pascal συνεργάστηκε με τον Pierre de Fermat για να αναπτύξουν τη θεωρία των πιθανοτήτων ως κλάδο των μαθηματικών και της κοινωνικής επιστήμης. Η αλληλογραφία με τον Fermat ξεκίνησε ως αποτέλεσμα ερωτήσεων σχετικά με τα τυχερά παιχνίδια που έθεσε ο Chavalier de Mere.
Francis White, διαχειριστής καζίνο, Βρετανία – Γεννημένος ως Francesco Bianco στην Ιταλία, ξεκίνησε το 1963 μία από τις παλαιότερες και πιο αποκλειστικές ανδρικές λέσχες του Λονδίνου, αρχικά ως χώρο τύπου coffee-house με την ονομασία Mrs. White’s Chocolate House. Το White’s μεταφέρθηκε στην τωρινή του τοποθεσία 37-38 St. James Street το 1755. Εκεί διατήρησε ένα βιβλίο στοιχημάτων τον 18ο και 19ο αιώνα για την καταγραφή ασυνήθιστων στοιχημάτων proposition. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα μέλη έπαιζαν επίσης faro και hazard στο χώρο αυτό.
Edmund Hoyle, συγγραφέας, Βρετανία (1672-1769) – Ο Hoyle ήταν ειδικός στα τυχερά παιχνίδια και έγραψε το A Short Treatise on the Game of Whist, ένα πρότυπο για πολλά παιχνίδια με χαρτιά για εκατοντάδες χρόνια. Στη συνέχεια έγραψε βιβλία για το backgammon, το σκάκι και άλλα παιχνίδια. Η εκτίμηση που του έτρεφαν για τις γνώσεις του στα παιχνίδια οδήγησε και στη φράση ‘Σύμφωνα με τον Hoyle’.
Richard ‘Beau’ Nash, Τελετάρχης στο Bath, Βρετανία (1674-1761) Ο πρωτοπόρος της θέσης οικοδεσπότης καζίνο. Ο Richard Nash ήταν τελετάρχης στη λουτρόπολη του Bath από το 1704 έως το θάνατό του το 1761.
Jacques Benazet, διαχειριστής καζίνο, Γαλλία – Γερμανία (1778-1848) – Ήταν διαχειριστής σε πολλές λέσχες τυχερών παιχνιδιών στη Γαλλία και τη Γερμανία, εκ των οποίων η πιο γνωστή ήταν το Baden-Baden το 1838. Υπό την ηγεσία του, και στη συνέχεια του γιου του Edward και του ανιψιού του, η δημοτικότητα του Baden-Baden ως προορισμός για καζίνο και σπα εκτοξεύτηκε και παραμένει κορυφαίο αξιοθέατο μέχρι και τώρα.
Antoine Chabert, ιδιοκτήτης καζίνο και διαχειριστής, Γαλλία-Γερμανία (1774-1850) – Ήταν ο ιδιοκτήτης του Palais Royale στο Παρίσι προτού αναλάβει το Conversation House στο Baden-Baden, όπου διπλασίασε τον αριθμό των επισκεπτών του. Ο Chabert διηύθυνε επίσης και πολλά καζίνο στη Γερμανία κατά τη διάρκεια της ζωής του.
François Blanc, διαχειριστής καζίνο, Γερμανία-Μονακό (1806-1877) – Με τον δίδυμο αδερφό του Louis Blanc (1806-1854), ο François έγινε ο πιο γνωστός και επιτυχημένος διαχειριστής καζίνο τον 19ο αιώνα. Οι αδερφοί Blanc άνοιξαν το Kursaal στο Bad Homburg το 1843, εισήγαγαν τη ρουλέτα με ένα μηδενικό και ο Francois άνοιξε το Casino deMonte Carlo στο Μονακό το 1868. Ο François ήταν τόσο επιτυχημένος που του απέδωσαν το ψευδώνυμο ‘The Magician of Monte Carlo’ και ξεκίνησε ένας θρύλος που έλεγε ότι έκανε συμφωνία με το διάβολο για την εκπληκτικά καλή του τύχη.
Charles Fey, εφευρέτης, Η.Π.Α. (1862-1944) – Γεννημένος στη Βιέννη, αυτός ο κατασκευαστής μηχανών χρησιμοποίησε τη γνώση του πάνω στον ηλεκτρικό εξοπλισμό για να εφεύρει τις πρώτες μηχανοκίνητες μηχανές slot τριών τροχών το 1895. Η μηχανή του Liberty Bell πλήρωνε ένα ‘jackpot’ 20 κερμάτων με την ευθυγράμμιση τριών καμπανών.
Herbert Mills, εφευρέτης, Η.Π.Α. (1872-1929) – Ανταγωνιστής στην κατασκευή slot, έφτιαξε τη δική του μηχανή Liberty Bell το 1905 με διαφορετικά χαρακτηριστικά και βελτιώσεις. Στη συνέχεια, η εταιρεία Mills Novelty παρήγαγε αυτή τη μηχανή σε μαζικές ποσότητες.
Benny Binion, ιδιοκτήτης και διαχειριστής καζίνο, Η.Π.Α. (1904-1989) – Ο Benny Binion είχε επιχειρήσεις τυχερών παιχνιδιών στο Τέξας πριν αποκτήσει συμφέροντα σε καζίνο στο κέντρο του Λας Βέγκας στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Ονόμασε μια από τις επιχειρήσεις Τhe Horseshoe και έγινε κορυφαίος διαχειριστής καζίνο. Επίσης, εισήγαγε και διέδωσε καινοτομίες όπως δωρεάν ποτά ή άλλα δώρα για τους παίκτες και προσέφερε ευνοϊκότερους όρους και ευνοϊκότερα όρια πονταρίσματος. Με τους γιους του Jack Binion (γεννημένος το 1937) και Lonnie ‘Ted’ Binion (1943-1998) ίδρυσε το World Series of Poker το 1970.
Howard Hughes, επενδυτής και ιδιοκτήτης καζίνο, Η.Π.Α. (1905-1976) – Εκκεντρικός αεροπόρος, εφευρέτης και κινηματογραφιστής που έγινε ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης καζίνο και κτηματίας στο Λας Βέγκας τη δεκαετία του 1960. Ήταν ιδιοκτήτης των καζίνο Desert Inn, Castaways, Frontier, Landmark, Sands, και Silver Slipper. Ο Hughes θεωρείται ότι μετέτρεψε το χάος των καζίνο του Λας Βέγκας σε σοβαρές ελεγχόμενες επιχειρήσεις.
Benjamin ‘Bugsy’ Siegel, μαφιόζος, Η.Π.Α. (1906-1947) – Αυτός ο διάσημος λαθρέμπορος οινοπνευματωδών και παίκτης τυχερών παιχνιδιών συνέλαβε και επέβλεψε την κατασκευή του πρώτου μεγάλου καζίνο στο Λας Βέγκας, του Flamingo που άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1946.
William ‘Si’ Redd, επενδυτής, Η.Π.Α. (1911-2003) – Άφησε το Bally όπου ήταν διανομέας μηχανών ψυχαγωγίας και τυχερών παιχνιδιών το 1978. Αγόρασε την εταιρεία που αργότερα έγινε η International Gaming Technology (IGT) και δημιούργησε τις πρώτες μηχανές video poker το 1979. Η IGT έγινε παγκόσμιος ηγέτης στα συστήματα και τις μηχανές τυχερών παιχνιδιών και λαχειοφόρων αγορών. Υπό τη διεύθυνση του Redd, η IGT εισήγαγε επίσης τα διαδοχικά slots (όπως το Megabucks) και την αδειοδότηση για χρήση των slots από δημοφιλή μέσα ενημέρωσης, όπως ο Τροχός της Τύχης και τα Elvis slots.
Kirk Kerkorian, επενδυτής και ιδιοκτήτης-διαχειριστής καζίνο, Η.Π.Α. (γεννημένος το 1917) – Επενδυτής που αγόρασε γη στο Λας Βέγκας το 1962, τη νοίκιασε στους κατασκευαστές του Caesars Palace και την πούλησε με κέρδη ύψους $9.000.000 το 1968. Αγόρασε το κινηματογραφικό στούντιο Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) το 1969, άνοιξε το MGM Grand Hotel & Casino στο Λας Βέγκας μετά από χρόνια και τα πούλησε το 1986 για $594.000.000.
Inge Telnaes, μηχανικός, Η.Π.Α. (1930-2012) – Γεννημένος στη Νορβηγία, αυτός ο εφευρέτης, μηχανικός και προγραμματιστής δημιούργησε το λογισμικό της γεννήτριας τυχαίων αριθμών (RNG) επιτρέποντας τις μηχανές slot να λειτουργούν ψηφιακά. Αυτή η εφεύρεση αύξησε σημαντικά τη δυνατότητα για πολύ μεγάλες πληρωμές από τα slots, κάτι που παλαιότερα περιοριζόταν στον αριθμό πιθανών αποτελεσμάτων από τους μηχανοκίνητους κυλίνδρους. Ο Telnaes πατεντάρισε τηνΗλεκτρονική συσκευή τυχερών παιχνιδιών με χρήση γεννήτριας τυχαίων αριθμών για την επιλογή των θέσεων που σταματούν οι τροχοί το 1984 και την πούλησε στην International Game Technology.
Sheldon Adelson, επενδυτής και ιδιοκτήτης-διαχειριστής καζίνο, Η.Π.Α. (γεννημένος το 1933) – Επιχειρηματίας που έγινε γρήγορα νέος εκατομμυριούχος μέσα από τη διαχείριση ακίνητης περιουσίας και επιχειρήσεων. Αγόρασε το Sands Hotel and Casino στο Λας Βέγκας το 1988 και έχτισε το εκθεσιακό και συνεδριακό κέντρο Sands ακριβώς δίπλα του. Στη συνέχεια γκρέμισε το Sands Hotel and Casino και το ξανάχτισε ως Venetian (και αργότερα Palazzo). Επίσης, έχτισε το Venetian Macau Resort και άλλα καζίνο στην Πενσιλβανία και τη Σιγκαπούρη.
Sol Kerzner, επενδυτής και ιδιοκτήτης-διαχειριστής καζίνο, Νότιος Αφρική (γεννημένος το 1935) – Ο Kerzner αγόρασε και έχτισε πολλά ξενοδοχεία και resorts ανά τον κόσμο. Έχτισε ακίνητα στο δυτικό ημισφαίριο όπως το Mohegan Sun στο Κονέκτικατ, ΗΠΑ και το Atlantis Resort στο νησί Paradise στις Μπαχάμες.
Steve Wynn, επενδυτής και ιδιοκτήτης-διαχειριστής καζίνο, Η.Π.Α. (γεννημένος το 1942) – Αμερικανός κατασκευαστής και διαχειριστής καζίνο, υπεύθυνος για την αναζωογόνηση του κέντρου του Λας Βέγκας με την ανακαίνιση του Golden Nugget τη δεκαετία του 1970. Ο Wynn έχτισε το 1989 το Mirage, το πρώτο νέο καζίνο του Λας Βέγκας μετά από δύο δεκαετίες. Έχτισε επίσης το Bellagio, το Wynn, το Encore και άλλα αμερικανικά καζίνο, μαζί με το Wynn Macau.
Donald Trump, διαχειριστής ακινήτων, ιδιοκτήτης και διαχειριστής καζίνο, Η.Π.Α. (γεννημένος το 1946) – Ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση κατασκευών και έγινε ο μεγαλύτερος κατασκευαστής και ιδιοκτήτης καζίνο στο Atlantic City τη δεκαετία του 1980. Τα ακίνητα του συμπεριλαμβάνουν το Trump Plaza Hotel and Casino, την Trump Marina και το Trump Taj Mahal Casino.
Βιβλία με καζίνο και τυχερά παιχνίδια
Book of Games του Alfonso X, Βασιλιάς της Καστίλλης και Λεόν (1283) – Ο πρώτος οδηγός τυχερών παιχνιδιών. Περιλαμβάνει περιγραφή παιχνιδιών με ζάρια, όπως το hazard, τον προκάτοχο των σημερινών ζαριών.
Rinconete & Cortadillo του Miguel de Cervantes (1613) – Μικρή ιστορία που περιέχει μια από τις πρώτες περιγραφές του παιχνιδιού trente-un (31), του προκάτοχου του blackjack.
The Compleat Gamester του Charles Cotton (1674) – Δημοφιλής οδηγός παιχνιδιών με χαρτιά και ζάρια.
Queen of Spades του Alexander Pushkin (1834) – Μικρή ιστορία για τον Hermann, έναν Γερμανό μηχανικό στο ρωσικό βασιλικό στρατό που τρελαίνεται στην προσπάθειά του να μάθει τα μυστικά των τυχερών παιχνιδιών μιας ηλικιωμένης κοντέσας. Αποτέλεσε τη βάση για την όπερα του Tchaikovsky με τον ίδιο τίτλο το 1890.
The Gambler του Fyodor Dostoevsky (1866) – Ο θρυλικός Ρώσος συγγραφέας έπρεπε να βιαστεί για να τελειώσει αυτό το βιβλίο και να ξεπληρώσει τα χρέη του στο καζίνο. Η ιστορία έχει να κάνει με χρέη και περιέχει πολλές σκηνές σε καζίνο, στο τραπέζι της ρουλέτας, όπου οι ήρωες περνάνε το χρόνο τους, λύνουν τα προβλήματά τους και εξοφλούν χρέη.
Daniel Deronda της George Eliot (1876) – Η ιστορία του Daniel Deronda και της Gwendolen Harleth ξεκινά με τη δεσποινίδα Harleth να χάνει όλα της τα χρήματα στο τραπέζι της ρουλέτας. Δίνει λοιπόν ένα κολιέ ως ενέχυρο για να ποντάρει κι άλλο, αλλά ο Deronda το αγοράζει και της το δίνει πίσω.
Casino Royale του Ian Fleming (1953) – Το πρώτο βιβλίο του James Bond ξεκινά με τον Bond να παίζει ρουλέτα. Το τραπέζι της ρουλέτας είναι πολύ συνηθισμένο σκηνικό στα βιβλία του James Bond. Μάλιστα, οι λάτρεις του παιχνιδιού έχουν εφεύρει το “σύστημα James Bond” που βασίζεται στη μυθιστορηματική στρατηγική του σούπερ κατασκόπου.
Beat the Dealer του Dr. Edward O. Thorp (1962) – Βιβλίο bestseller για τη βασική στρατηγική του blackjack, το μοίρασμα των φύλλων και τις εμπειρίες του Dr. Thorp κατά την εφαρμογή των ακαδημαϊκών θεωριών του στα καζίνο μαζί με έμπειρους παίκτες καζίνο που πρόσφεραν συμβουλές και συνέβαλαν στη έρευνα.
Fear and Loathing in Las Vegas του Hunter Thompson (1972) – Βασισμένο στα ταξίδια του συγγραφέα στο Λας Βέγκας, δημοσιεύτηκε σε δύο μεγάλα άρθρα στο περιοδικό Rolling Stone το 1971. Θεωρήθηκε έργο ορόσημο στη ‘δημοσιογραφία gonzo’, αναμιγνύοντας τεχνικές φαντασίας, δημοσιογραφίας και ανάλυση της ροής της συνείδησης.
The Big Player του Ken Uston (1977) – Το πρώτο βιβλίο που αποκάλυψε στο κοινό τα μυστικά του μετρήματος των φύλλων και το ομαδικό παιχνίδι στο blackjack. Συνδυάζει τις στρατηγικές και τις αναλύσεις του Uston με τις περιπέτειές του στα καζίνο.
Fools Die του Mario Puzo (1978) – Η συνέχεια από το συγγραφέα του βιβλίου The Godfather. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Λας Βέγκας, στο φανταστικό ξενοδοχείο Xanadu.
The Eudaemonic Pie του Thomas Bass (1985) – Η αληθινή ιστορία μιας ομάδας μεταπτυχιακών φοιτητών, οι οποίοι κατασκεύασαν ένα κομπιούτερ που ενεργοποιούνταν με τα δάχτυλα των ποδιών και μπορούσε να προβλέψει τα αποτελέσματα της ρουλέτας στο καζίνο.
Man with the $100,000 Breasts and Other Gambling Stories και Telling Lies and Getting Paid του Michael Konik (1999, 2001) – Δύο συλλογές ιστοριών από τον Michael Konik για τα τυχερά παιχνίδια, τους παίκτες και τα καζίνο.
Bringing Down the House του Ben Mezrich (2002) – Βιβλίο bestseller βασισμένο στην εμπειρία της Ομάδας Blackjack του MIT. Αν και θεωρείται πραγματική ιστορία, τα ονόματα έχουν αλλαχθεί, οι διάλογοι είναι επινοημένοι, οι χαρακτήρες έχουν δημιουργηθεί εκ νέου και τα γεγονότα περιγράφονται με διαφορετικό τρόπο για τους σκοπούς της αφήγησης. Στο Bringing Down the House βασίστηκε η ταινία 21.
Roll the Bones του David Schwartz (2006) – Η παγκόσμια ιστορία των τυχερών παιχνιδιών δοσμένη με ζωντανό και ολοκληρωμένο τρόπο.
Guys and Dolls and Other Writings του Damon Runyon (2008) – Συλλογή μικρών διηγημάτων και πραγματικών ιστοριών από τις δεκαετίες του 1920 και 1930. Η συλλογή περιλαμβάνει τις μικρές ιστορίες που αποτέλεσαν τη βάση για το μιούζικαλ και την ταινία Guys and Dolls, καθώς και αναφορές στον Al Capone και τον Arnold Rothstein.
Ταινίες με καζίνο και τυχερά παιχνίδια
Casablanca 1942) – Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι γυρισμένο στο Café Américain του Rick, στο οποίο υπήρχε μια στημένη ρουλέτα για να επωφελείται ο ιδιοκτήτης της (τον ρόλο του Rick έπαιξε ο Humphrey Bogart). Ο Rick λέει σε ένα νιόπαντρο άντρα, που προσπαθούσε να κερδίσει χρήματα για να βγάλει βίζες για την Αμερική και να γλυτώσει από τον πόλεμο, να ποντάρει στον αριθμό 22 στον τροχό της ρουλέτας. Αυτός το κάνει και κερδίζει.
Guys and Dolls (1955) – Βασισμένο στο μιούζικαλ του Broadway, το οποίο είναι με τη σειρά του βασισμένο σε διάφορες ιστορίες του Damon Runyon. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας Marlon Brando υποδύεται τον παίκτη τυχερών παιχνιδιών Sky Masterson. Ο Frank Sinatra, ως Nathan Detroit, τραγουδά το Luck Be a Lady.
To Catch a Thief (1955) – Η ταινία του Alfred Hitchcock με πρωταγωνιστές τους Cary Grant και Grace Kelly είναι γυρισμένη σε βίλες, καζίνο και ξενοδοχεία της Γαλλικής Ριβιέρας. Ο Grant υποδύεται τον John Robie, έναν πρώην κλέφτη κοσμημάτων που προσλαμβάνεται για να παρακολουθήσει τη Frances Stevens (Kelly), με την υποψία ότι είναι αυτή πλέον κλέφτης κοσμημάτων. Σε μια σκηνή σε καζίνο, ο Robie (Grant) ρίχνει ένα μεγάλης αξίας chip μέσα στο ντεκολτέ μιας γυναίκας που έπαιζε ρουλέτα.
Meet Me in Las Vegas (1956) – Ένας καουμπόι, παίκτης τυχερών παιχνιδιών ανακαλύπτει ότι κερδίζει στη ρουλέτα όταν κρατάει το χέρι της χορεύτριας Marie. Στην αρχή όμως, η Marie δεν θέλει να του κρατήσει το χέρι.
Ocean’s 11 (1960) – Στην πρωτότυπη αυτή εκδοχή τις ταινίας πρωταγωνιστεί ο Frank Sinatra, ο οποίος ως Danny Ocean σχεδιάζει τη ληστεία πέντε καζίνων του Λας Βέγκας μέσα σε μια νύχτα. Στην ταινία παίζουν τα βασικά μέλη της συμμορίας του Χόλιγουντ που ονομαζόταν ‘Rat Pack’: Sammy Davis, Jr., Dean Martin, Peter Lawford, Angie Dickinson and Joey Bishop. Ο Peter Lawford αγόρασε τα δικαιώματα της ταινίας. Όταν παρουσίασε την υπόθεση στον Frank Sinatra, αυτός αστειεύτηκε λέγοντας “Ξέχνα την ταινία. Έλα να κάνουμε τη ληστεία!” Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στο Λας Βέγκας, ο Sinatra ανέβαζε παραστάσεις τα βράδια στο Sands Hotel & Casino’s Copa Room με τους Martin, Davis και Lawford.
Honeymoon Machine (1961) – Τρεις άντρες μέσα σε ένα υποβρύχιο του ναυτικού χρησιμοποιούν το κομπιούτερ του πλοίου για να υπολογίσουν την πορεία της μπίλιας στο καζίνο της Βενετίας. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο ναύαρχός τους καταφθάνει στο καζίνο.
Diamonds are Forever (1971) – Ταινία του James Bond βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ian Fleming με πρωταγωνιστή τον Sean Connery στο ρόλο του Bond. Μέρος της ιστορίας εκτυλίσσεται στο (φανταστικό) Whyte House στο Λας Βέγκας που ανήκει στο μοναχικό δισεκατομμυριούχο Willard Whyte. Ο Bond παίζει ζάρια σε αυτή την ιστορία. Μια σκηνή είναι γυρισμένη στο καζίνο του Circus Circus.
The Sting (1973) – Μια από τις πιο γνωστές ταινίες με θέμα τα παιχνίδια δεξιοτήτων και τύχης, καθώς και τα παιχνίδια εμπιστοσύνης (“cons”). Οι πρωταγωνιστές Paul Newman και Robert Redford προσπαθούν ως ανέντιμοι παίκτες να κερδίσουν χρήματα από ακόμη πιο ανέντιμους αντιπάλους. Σε μια σκηνή, ο Robert Redford χάνει τα κέρδη που είχε κλέψει προηγουμένως σε ένα στημένο παιχνίδι ρουλέτας.
Lost in America (1985) – Σε αυτή την κωμωδία, ο Albert Brooks και η Julie Hagerty υποδύονται ένα παντρεμένο ζευγάρι που ετοιμάζεται να αφήσει πίσω του τους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας. Λίγες μέρες μετά το ξεκίνημα της νέας τους ζωής, οδηγώντας ένα αυτοκινούμενο και διασχίζοντας την Αμερική, σταματούν στο Λας Βέγκας όπου η σύζυγος χάνει όλα τους τα χρήματα στη ρουλέτα. Ποντάρει στο 22, αλλά σε αντίθεση με το ζευγάρι στη Casablanca, δεν κερδίζει ποτέ.
Heat (1986) – Περιπέτεια δράσης με πρωταγωνιστή τον Burt Reynolds ως bodyguard στο Λας Βέγκας. Η ταινία περιλαμβάνει σκηνές με τον Reynolds να κερδίζει αλλά και να χάνει πολλά στο blackjack. Είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα και το σενάριο του γνωστού σεναριογράφου William Goldman.
Rain Man (1988) – Η θρυλική ταινία με πρωταγωνιστές τον Dustin Hoffman και τον Tom Cruise που κέρδισε τέσσερα βραβεία όσκαρ το 1989: καλύτερης ταινίας, πρωτότυπου σεναρίου, σκηνοθεσίας (Barry Levinson) και πρώτου αντρικού ρόλου (Hoffman). Η υπόθεση έχει να κάνει με το ταξίδι δύο αδερφών από τη μία άκρη της Αμερικής στην άλλη, με τον Hoffman να υποδύεται τον σοφό αυτιστικό που κρατείται σε ίδρυμα και τον Cruise να είναι ένας εγωιστής, εκνευριστικός άντρας που μέχρι πρότινος δεν γνώριζε για την ύπαρξη του αδερφού του. Σταματούν στο Λας Βέγκας, μένουν στο Caesars Palace και ο Raymond (Hoffman) χρησιμοποιεί τις μαθηματικές και μνημονικές του ικανότητες για να κερδίσει στο blackjack.
Let It Ride (1989) – Γυρισμένο σε μια πίστα αγώνων, είναι μια από τις πιο αστείες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ για τις συνήθειες, τις προλήψεις και τους χαρακτήρες των παικτών τυχερών παιχνιδιών. Πρωταγωνιστούν οι Richard Dreyfuss, David Johanson, Teri Garr, Robbie Coltrane και Jennifer Tilly.
Bugsy (1991) – Ο Warren Beatty υποδύεται τον Ben ‘Bugsy’ Siegel, έναν μαφιόζο από τη Νέα Υόρκη που πήγε στο Λος Άντζελες για να αναλάβει ένα γραφείο στοιχημάτων για λογαριασμό των αφεντικών του Meyer Lansky και Charlie Luciano. Ένα ταξίδι στο Λας Βέγκας γίνεται η αιτία για τη δημιουργία του πρώτου μεγάλου resort στην πόλη, του Flamingo. Το χάσιμο κεφαλαίων και τα υπερβολικά κόστη οδηγούν στη δολοφονία του Siegel. Η Annette Bening παίζει το ρόλο της ερωμένης του Siegel, της Virginia Hill.
Indecent Proposal (1993) – Ο Robert Redford υποδύεται έναν δισεκατομμυριούχο που ερωτεύεται μια παντρεμένη γυναίκα (Demi Moore) στο Λας Βέγκας. Ο Redford προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια για μια νύχτα μαζί της και αυτή δέχεται για να χρηματοδοτήσει την επιχείρηση ακινήτων του συζύγου της. Οι σχέσεις τους αναπτύσσονται και διαλύονται πριν επιστρέψει τελικά στον άντρα της (Woody Harrelson).
Casino (1995) – Ο Martin Scorsese σκηνοθέτησε αυτή την ταινία που εστιάζει στους μαφιόζους Ace Rothstein και Nicky Santoro που μετακομίζουν στο Λας Βέγκας για να διεκδικήσουν τον έλεγχο διάφορων καζίνο. Η ιστορία διαδραματίζεται στη δεκαετία του 1970 και 1980 και ρίχνει μια κλεφτή ματιά στην πραγματική ζωή αντρών όπως ο Anthony Spilotro, με τη συνοδεία του έρωτα, των ναρκωτικών και του αδίστακτου κόσμου της μαφίας. Το cast των αστέρων συμπληρώνουν ο Robert De Niro, ο Joe Pesc και η Sharon Stone.
Croupier (1998) – Ο Clive Owen πρωταγωνιστεί ως συγγραφέας που έγινε κρουπιέρης σε μια βρετανική ταινία με noir αποχρώσεις. Ο κόσμος των καζίνο τον παρασύρει και αρχίζει να παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή του και στην ερωτική του σχέση.
Run Lola Run (1998) – Γερμανικό θρίλερ επικεντρωμένο στη Λόλα (Franka Potente), η οποία λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τον φίλο της που της ζητά να βρει 100.000DM για να του σώσει τη ζωή. Έχει 20 λεπτά για να βρει τα χρήματα και τρεις διαφορετικούς τρόπους για να τα αποκτήσει, ένας εκ τον οποίων συμπεριλαμβάνει τη ρουλέτα. Κάθε ‘αγώνας δρόμου’ για να βρει τα χρήματα τελειώνει με διαφορετικό τρόπο.
Owning Mahowny (2003) – Ο Philip Seymour Hoffman πρωταγωνιστεί σε αυτή την ταινία που αγαπήθηκε από τους κριτικούς και βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός τραπεζίτη στο Τορόντο, ο οποίος καταχράστηκε περισσότερα από $10.000.000 σε 18 μήνες για να παίξει σε παιχνίδια καζίνο με υψηλά stakes.
Ocean’s Eleven (2001), Ocean’s Twelve (2004), Ocean’s Thirteen (2007) – Σειρά ταινιών βασισμένες στο Ocean’s 11 (1960) που ξεκινούν με ταυτόχρονες ληστείες σε διάφορα καζίνο του Λας Βέγκας. Στις ταινίες πρωταγωνιστούν οι George Clooney, Brad Pitt, Matt Damon, Don Cheadle, Andy Garcia και Julia Roberts.
21 (2008) – Ταινία βασισμένη στο Bringing Down the House του Ben Mezrich, μια μυθιστορηματική εκδοχή των εμπειριών της ομάδας blackjack του MIT.
The Hangover (2009) – Κωμωδία για ένα εργένικο Σαββατοκύριακο στο Λας Βέγκας που κατέληξε στραβά. Η ταινία περιλαμβάνει μια σκηνή στην οποία ο Alan (Zach Galifianakis), σε αντίθεση με τη γενικά κωμική συμπεριφορά του, παίζει καταπληκτικό blackjack, μετράει τα φύλλα και κερδίζει πολλά χρήματα.
Toy Story 3 (2010) – Σε μια σκηνή της διάσημης αυτής ταινίας της Disney Pixar, τα παιχνίδια φτιάχνουν ένα καζίνο. Ένα παιχνίδι See ‘n Say παίζει το ρόλο της ρουλέτας. Για stakes χρησιμοποιούν μπαταρίες.
Τραγούδια με καζίνο και τυχερά παιχνίδια
Ace of Spades – Motorhead (1980) – χαρτιά, ζάρια
Blackjack – Ray Charles (1955) – blackjack
Casino Boogie – Rolling Stones (1972) – καζίνο, Monte Carlo
Do It Again – Steely Dan (1972) – χαρτιά, Las Vegas
Draw of the Cards – Kim Carnes (1981) – χαρτιά
Gambler, The – Kenny Rogers (1978) – πόκερ
Go Down Gamblin’ – Blood, Sweat & Tears (1971) – blackjack, ζάρια, ρουλέτα, καζίνο
The House of the Rising Sun – The Animals (1964) – τυχερά παιχνίδια
Junior’s Farm – Paul McCartney (1974) – πόκερ
Leavin’ Las Vegas – Sheryl Crow (1993) – Las Vegas
Lily, Rosemary and the Jack of Hearts – Bob Dylan (1975) – καζίνο, πόκερ
Little Queen of Spades – Robert Johnson (1938) – χαρτιά, τύχη
Lonesome Loser – Little River Band (1979) – χαρτιά
Luck Be a Lady – Frank Sinatra (1965) – καζίνο, ζάρια
The Man Who Broke the Bank at Monte Carlo – Fred Gilbert (1892) – Monte Carlo, καζίνο
Poker Face – Lady Gaga – (2008) – πόκερ
Pretty Vegas – INXS – (2005) – Λας Βέγκας
Queen of Las Vegas – B-52s (1983) – ρουλέτα, χαρτιά, Λας Βέγκας
Ramblin; Gamblin’ Willie – Bob Dylan (1962) – χαρτιά, ζάρια, πόκερ
Ramblin’ Gamblin’ Man – Bob Seger (1969) – ζάρια, ρουλέτα, τυχερά παιχνίδια
Riverboat Gambler – Carly Simon (1976) – καζίνο, τυχερά παιχνίδια
Roll of the Dice – Bruce Springsteen (1992) – ζάρια
Roll the Bones – Rush (1991) – ζάρια
Roulette – Bon Jovi (1984) – ρουλέτα
Shape of My Heart – Sting (1993) – χαρτιά
Smoke on the Water – Deep Purple (1971) – καζίνο
Tumbling Dice – Rolling Stones (1972) – ζάρια
Viva Las Vegas – Elvis Presley (1964) – Λας Βέγκας, καζίνο, blackjack, ρουλέτα, πόκερ, slots, ζάρια
Waking Up in Vegas – Katy Perry (2008) – Λας Βέγκας
We’re An American Band – Grand Funk Railroad (1973) – πόκερ
The Winner Takes It All – ABBA (1980) – χαρτιά, ζάρια
Στοιχήματα proposition
Γενικά, τα στοιχήματα proposition είναι side bets σε δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα του παιχνιδιού καζίνο ή άλλων παιχνιδιών που παίζονται. Τα sportsbooks καζίνο προσφέρουν έναν μεγάλο αριθμό στοιχημάτων proposition σε δευτερεύουσες δραστηριότητες μεγάλων αθλητικών event. (Παραδείγματα: Πιθανότητες για την ασφάλεια σε ένα Super Bowl ή για τις πιθανότητες διακοπής μιας μονομαχίας από το γιατρό του ring σε ένα πρωτάθλημα). Τα παιχνίδια καζίνο προσφέρουν περιστασιακά στοιχήματα proposition για τις πιθανότητες εμφάνισης συγκεκριμένων συνδυασμών φύλλων ή ζαριών.
Τα προσωπικά στοιχήματα μεταξύ των παικτών (οι οποίοι είναι συνήθως ένθερμοι παίκτες καζίνο ή επαγγελματίες παίκτες τυχερών παιχνιδιών) είναι ένα πολύ γνωστό είδος ‘prop bet’. Μπορεί να φαίνονται παράλογα (και μερικά είναι), αλλά αυτά τα prop bets μπορούν να αναδείξουν τις σωματικές δυνατότητες, τις γνώσεις, το αγωνιστικό πνεύμα και τις ικανότητες των παικτών όταν βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Αν και τα στοιχήματα proposition δεν είναι μέρος κανενός παιχνιδιού καζίνο (και οι πληροφορίες γι’ αυτά, αν υπάρχουν, διαδίδονται από στόμα σε στόμα), αποτελούν ένα συναρπαστικό κομμάτι της κουλτούρας των καζίνο και της κοινότητας των παικτών τυχερών παιχνιδιών.
Προσοχή κατά την αποδοχή στοιχημάτων prop
Γενικά, όταν κάποιος τολμάει κάτι εξωπραγματικό, συνήθως το πετυχαίνει. Στο The Idyll of Miss Sarah Brown, τη γνωστή αυτή σύντομη ιστορία του Damon Runyon (στην οποία βασίστηκε το μιούζικαλ και η ταινία Guys and Dolls), ο πατέρας του Sky Masterson του δίνει την εξής συμβουλή καθώς τον αποχωρίζεται: “Γιε μου, όσο μακριά κι αν ταξιδέψεις, όσο έξυπνος και να γίνεις, πάντα να θυμάσαι αυτό: Κάπου, κάποτε, θα ρθει κάποιος και θα σου δείξει μια ολοκαίνουρια τράπουλα που δεν έχει ακόμα ανοιχτεί και θα σου πει να βάλεις στοίχημα ότι ο Βαλές σπαθί θα πηδήξει έξω από την τράπουλα και θα ρίξει κρασί μέσα στο αυτί σου. Αλλά, γιε μου, μη το βάλεις το στοίχημα γιατί είναι σίγουρο ότι το αυτί σου θα γεμίσει κρασί.”
Το βιβλίο στοιχημάτων του White’s
Το White’s ήταν μια μεγάλη ιδιωτική λέσχη κατά τον 18ο και τις αρχές του 19ου αιώνα, όπου τα μέλη του μπορούσαν θεωρητικά να στοιχηματίσουν πάνω σε οτιδήποτε. Οι διάφορες ιστορίες για τα μέλη περιλαμβάνουν στοιχήματα για το ποια σταγόνα βροχής θα έφτανε πρώτη στην άκρη του παραθύρου και για το αν ένας τραυματισμένος άντρας που κατέρρευσε μπροστά στη λέσχη ήταν νεκρός ή ζωντανός. Το White’s διατηρούσε ένα βιβλίο στοιχημάτων όπου τα μέλη κατέγραφαν τα στοιχήματα proposition. Τα περισσότερα στοιχήματα αφορούσαν προβλέψεις για μελλοντικές ημερομηνίες γέννησης, θανάτου και γάμων. Σύμφωνα με την Claire Cock-Starkey στο The Georgian Art of Gambling (Βρετανικό Μουσείο, 2013), η τελευταία καταχώρηση σε ένα από τα βιβλία ήταν ένα στοίχημα ανάμεσα στον Lord Montfort και τον Sir Jno. Bland για το ποιος θα ζούσε περισσότερο, ο Beau Nash (υπεύθυνος τελετών στο Bath) ή ο ηθοποιός Colley Gibber. Το βιβλίο του White’s αναφέρει ότι ‘Τόσο ο Lord M. όσο και ο Sir Jno. Bland έβαλαν τέλος στη ζωή τους πριν λήξει το στοίχημα.”
Ο αβύθιστος Titanic Thompson
Ο Alvin Clarence ‘Titanic Thompson’ Thomas ήταν ένας από τους κορυφαίους ‘τζογαδόρους του δρόμου’ στις Η.Π.Α. στις αρχές του 20ου αιώνα. Ήταν ο άνθρωπος που αποτέλεσε έμπνευση για τον Sky Masterson του Damon Runyon. Ο Titanic Thompson ήταν ειδικός στα στοιχήματα proposition γιατί πάντα έβρισκε τρόπο να να κερδίζει. Σε ένα ταξίδι στο Joplin, Missouri, παρατήρησε κάποιους εργάτες που τοποθετούσαν μια πινακίδα με την ένδειξη ‘Joplin 20 μίλια’. Ο Thompson προσέλαβε κάποιον να βγάλει την πινακίδα και να την τοποθετήσει 5 μίλια πιο κοντά στο Joplin και στη συνέχεια παραπονέθηκε τόσο έντονα για την ανακρίβεια της ταμπέλας που οι δύσπιστοι φίλοι του στοιχημάτισαν μαζί του και έχασαν. Επίσης κέρδισε ένα στοίχημα για το αν θα μπορούσε να ρίξει ένα καρύδι πάνω στη σκεπή ενός ξενοδοχείου. (Ήταν ένα σταθμισμένο καρυδότσουφλο.)
The Man with the $100,000 Breasts
Ο Michael Konik, στο The Man With the $100,000 Breasts and Other Gambling Stories (1999), αποκάλυψε τη διάσημη πλέον ιστορία για το πώς ο επαγγελματίας παίκτης τυχερών παιχνιδιών Brian Zembic κέρδισε $100.000 σε στοίχημα/πρόκληση το 1996, βάζοντας εμφυτεύματα στήθους και κρατώντας τα για ένα χρόνο. Τελικά κράτησε τα εμφυτεύματα και μετά το στοίχημα και σύμφωνα με μια συνέντευξή του το 2013, τα έχει ακόμα.
Στοιχήματα exile
Άλλα διάσημα στοιχήματα proposition που ξεκίνησαν ως προκλήσεις ήταν τα ‘στοιχήματα exile’, με τα οποία κάποιος συμφωνούσε να πάει να μείνει κάπου για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτού του είδους τα στοιχήματα ήταν πιο δύσκολα για τους επαγγελματίες παίκτες τυχερών παιχνιδιών από ότι για άλλους επειδή (α) ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του τρόπου ζωής είναι η ανεξαρτησία και η ελευθερία, (β) οι επαγγελματίες παίκτες τυχερών παιχνιδιών περνούν πολύ χρόνο σε καζίνο και άλλους χώρους όπου υπάρχει δράση και πολλά οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα, (γ) ένας επιτυχημένος παίκτης παιχνιδιών καζίνο εξορίζεται από τα καζίνο και παραιτείται ενός εισοδήματος συμφωνώντας να περάσει χρόνο μακριά από τα καζίνο.
Τη δεκαετία του 1990, ένας παίκτης τυχερών παιχνιδιών παρακίνησε τον επαγγελματία παίκτη του Λας Βέγκας John ‘Johnny World’ Hennigan να αποδείξει ότι μπορούσε να ζήσει ένα μήνα στο Des Moines, Iowa, μια πόλη που ήταν ακριβώς το αντίθετο από τα γνώριμα μέρη του Hennigan, το Λας Βέγκας, τη Φιλαδέλφεια και το Atlantic City. Το στοίχημα κλείστηκε στα $25.000 και ο Hennigan έπρεπε να μείνει σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Des Moines, που συμπεριελάμβανε το ξενοδοχείο που θα έμενε, ένα γήπεδο γκολφ όπου σχεδίασε να εξασκηθεί και ένα μπαρ όπου πίστευε ότι θα γινόταν το στέκι του. Δεν άντεξε ούτε δύο μέρες. Μίσησε το ξενοδοχείο, το γήπεδο γκολφ και το μπαρ και δεν είχε την ελευθερία να ψάξει (στο Des Moines ή αλλού) για καλύτερες συνθήκες. Τηλεφώνησε στον παίκτη με τον οποίο έβαλε το στοίχημα ζητώντας του να αποδεχτεί μια μειωμένη πληρωμή, καθώς είχε μετακομίσει στο Des Moines και ήταν ξεκάθαρο ότι μπορούσε να μείνει και να κερδίσει. Στο τέλος, αναγκάστηκε να πληρώσει ένα μικρότερο ποσό για να φύγει νωρίτερα από το Des Moines.
Το 2008, οι παίκτες πόκερ Andrew Robl και Alec Torelli έβαλαν στοίχημα με τον Jay Kwik (γνωστό ως ‘Bellagio Jay’ λόγω του χρόνου που ξόδευε στο Bellagio) για το αν θα κατάφερνε να μείνει για 30 ημέρες μέσα σε μια τουαλέτα του Bellagio στο Λας Βέγκας, Νεβάδα, ΗΠΑ. Μπορούσε να έχει περιορισμένη χρήση κινητού τηλεφώνου αλλά καθόλου πρόσβαση σε υπολογιστή. Του επιτρεπόταν να έχει ένα μικρό DVD player και να λαμβάνει φαγητό με delivery. Ο Robl και ο Torelli τοποθέτησαν μια κάμερα για να παρακολουθούν την πόρτα της τουαλέτας και πρόσφεραν $500 σε όποιον ανέφερε παραβιάσεις των περιορισμών. Μετά από 20 μέρες, πλήρωσαν στον Kwik ένα μειωμένο ποσό (ακούστηκε ότι ήταν $40.000) για να εγκαταλείψει την τουαλέτα και να λήξει το στοίχημα.
Lodden Thinks
Δύο παίκτες στοιχημάτων ορίζουν ένα τρίτο ως ‘Lodden‘. Θέτουν ερωτήσεις στον ‘Lodden’ που απαιτούν αριθμητικές απαντήσεις. (Π.χ. ο πληθυσμός της Αυστραλίας, ο αριθμός των γραβατών που έχει ο Barrack Obama, ο αριθμός των βιβλίων που κατέχει ο ‘Lodden’.) Ο ‘Lodden’ απαντά εμπιστευτικά (σε ένα τέταρτο άτομο ή σε ένα κομμάτι χαρτί) και οι δύο παίκτες ποντάρουν σε έναν over-under αριθμό για την απάντηση του Lodden. Το παιχνίδι απαιτεί μια πολύπλοκη ανάλυση που συμπεριλαμβάνει: την πραγματική, αντικειμενική απάντηση (αν υπάρχει), μια εκτίμηση για το ποια πιστεύει ο ‘Lodden’ ότι είναι η απάντηση, την απάντηση που θεωρεί πραγματική ο αντίπαλος παίκτης ή που πιστεύει ότι έδωσε ο Lodden και την τιμή στην οποία ορίζεται το over-under. Το παιχνίδι απέκτησε το όνομά του από μια ομάδα παικτών πόκερ που το επινόησε σε ένα παιχνίδι πόκερ και όρισε τον Team PokerStars Pro Johnny Lodden ως το άτομο πάνω στις απαντήσεις του οποίου θα έμπαιναν τα στοιχήματα. Το παιχνίδι ενδέχεται να περιλαμβάνει πολλούς συμμετέχοντες: τους δύο παίκτες που στοιχηματίζουν, επιπλέον παίκτες που συμμετέχουν στο παιχνίδι, το άτομο που ορίζεται ως ‘Lodden’ και άλλους που μπορεί να συμβάλουν με ερωτήσεις.
ΠΗΓΗ: pokerstars.gr