Το σύννεφο που πλανιέται πάνω από τη «φρουτοπία» του ΟΠΑΠ

Στο σίριαλ του Mega «Μαύρα Μεσάνυχτα», ο φιλήσυχος αδερφός ενός ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου γίνεται κληρονόμος του. Σύντομα διαπιστώνει ότι πίσω από τη βιτρίνα του μπουζουξίδικου υπάρχουν άλλες, τεράστιες επιχειρηματικές δραστηριότητες: παράνομος τζόγος, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, δικηγόροι με υψηλές προσβάσεις σε πολιτικούς και δικαστές, μπράβοι, πιστόλια, εκβιασμοί, χρηματισμοί αστυνομικών, ναρκωτικά. Με μια λέξη, «νύχτα». Το σίριαλ αποτυπώνει μια πραγματικότητα που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν ή έστω υποψιάζονται. Μόνιμη επιδίωξη αυτού του συνονθυλεύματος είναι να αποκτήσουν ένα μανδύα νομιμότητας οι παράνομες δραστηριότητές του.

Στην Ελλάδα η ευκαιρία αυτή δόθηκε και μάλιστα από το υψηλότερο επίπεδο εξουσίας. Κεντρικός μοχλός, η μεθόδευση για την πώληση μιας κερδοφόρας δημόσιας επιχείρησης, του ΟΠΑΠ, σε ιδιώτες, που άνοιξε νέες δυνατότητες για να μετατραπεί ο κρατικός τζόγος σε πλυντήριο της νύχτας. Το όχημα για μπουν οι άνθρωποι της νύχτας στον νόμιμο τζόγο ήταν τα περιβόητα «φρουτάκια». Toν Γενάρη του 2015, μέσω του διαγωνισμού του ΟΠΑΠ για την απόκτηση αδειών λειτουργίας καταστημάτων (Gaming Hall) με μηχανήματα VLTs («φρου­τάκια»), ορισμένοι επιχειρηματίες με αμαρτωλό παρελθόν επιχείρησαν να αδράξουν την ευκαιρία για να εισέλθουν από τον παράνομο στον νόμιμο τζόγο!

Τον πρώτο μήνα του 2015, με τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον στην κυβέρνηση, βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία απόκτησης Gaming Hall του ΟΠΑΠ από ιδιώτες. Αρχι­κά, o ΟΠΑΠ είχε προχωρήσει τις διαδικασίες για την παραχώρηση αδειών σε διάφορους επιχειρηματίες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τα «φρουτάκια» και διέθεταν ανάλογες αίθουσες. Ο κωδικός της επιχείρησης για τη λειτουργία αυ­τών των καταστημάτων, εντός του ΟΠΑΠ, έφερε την κωδική ονομασία «cloud» (σύννεφο). Τα καταστήματα αυτά υπολογίζονταν σε περίπου 300-400. Είχαν μάλιστα συνταχθεί και σχετικές λίστες και το UNFOLLOW είναι σε θέση να γνωρίζει το περιεχόμενό τους.

Σε πολλές περιπτώσεις, στα «μαγαζιά» αυτά εμπλέκονταν εμμέσως ή ευθέ­ως γνωστά πρόσωπα της «νύχτας» αλλά και άνθρωποι που κατά καιρούς έχουν κατηγορηθεί ή ακόμα και διωχθεί από τη Δικαιοσύνη για εμπλοκή σε παράνομες δραστηριότητες, που αφορούσαν κυρίως τον τζόγο (παράνομο καζίνο και στοίχημα). Άλλοτε τα ονόματα των ιδιοκτητών καταστημάτων φιγουράρουν φόρα πατρίδα στη λίστα και άλλοτε οι ιδιοκτήτες τους τοποθετούσαν άλλα πρόσωπα ως «βιτρίνα» τους. Ουσιαστικά, η επιδίωξη ήταν στο δίκτυο VLTs του ΟΠΑΠ να ενταχθούν καταστήματα παράνομου τζόγου, τα οποία ως επί το πλείστον ελέγχονται από τη «νύχτα». Κοινώς, να νομιμοποιηθούν τα υπάρχοντα παράνομα καζίνο και πάνω απ’ όλα να νομιμοποιηθεί η μαύρη οικονομία που ξεπλένει επιχειρηματικό και πολιτικό χρήμα. Ανάμεσά τους, βέβαια, υπήρχαν και ονόματα επιφανών επιχειρη­ματιών (Κοπελούζος) ή γνωστών προσώπων του αθλητισμού (όπως ο προπονητής μπάσκετ Ντράγκαν Σάκοτα), οι οποίοι επιθυμούσαν να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους στον κερδοφόρο χώρο του τζόγου.

Πώς όμως φτάσαμε μέχρι εδώ; Τι μεσολάβησε; Τι κρύβεται πίσω από τη δια­σπορά καταστημάτων με «φρουτάκια» στον ελλαδικό χώρο; Ποιοι ενδιαφέρθηκαν να αποκτήσουν άδειες; Ποιο το παρελθόν τους; Πώς πήγε να στηθεί μια γκρίζα οικονομία με πολιτικές προεκτάσεις; Μήπως αυτό που δεν κατάφεραν οι διαπλε­κόμενες κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, θα το υλοποιήσει η «πρώτη φορά Αριστερά»;

Η απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου (νόμος 4002/2011), με την υπογραφή του τότε υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου για την εγκατάσταση 35.000 μηχανημάτων VLTs μέσω του ΟΠΑΠ σε όλη τη χώρα, δεν κινητοποίησε μόνο μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά και ένα τμήμα του λεγόμενου κόσμου της νύχτας.

Από τα 35.000 VLTs, τα 16.500 θα τα εγκαθιστούσαν σε πρακτορεία του ΟΠΑΠ και τα υπόλοιπα 18.500 σε επιχειρήσεις ιδιωτών συνεργαζόμενων με τον Οργανισμό, σε περίπου 1.400-1.600 καταστήματα. Όταν ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος, ο ΟΠΑΠ ήταν ακόμα υπό κρατική ιδιοκτησία. Είχε ενταχθεί, όμως, στον κατάλογο ιδιωτικοποιήσεων του μνημονίου. Ο τεράστιος τζίρος και τα μεγάλα κέρδη που υπόσχονταν τα «φρουτάκια» κινητοποίησαν βαριά ονόματα ελλήνων ολιγαρχών, που έσπευσαν να πάρουν θέση στην κούρσα διεκδίκησης των 18.500 VLTs, τα οποία ο ΟΠΑΠ θα παραχωρούσε μέσω πλειοδοτικού διαγωνισμού. Σύμφωνα με πληροφορίες και δημοσιεύματα της εποχής, ως μνηστήρες φέρονταν οι: Κοντομηνάς, Κόκκαλης, Μπόμπολας, Μελισσανίδης, Κοπελούζος, οι αδερφοί Λασκαρίδη (ιδιοκτήτες του Καζίνο Πάρνηθας).

Ωστόσο, μαζί με τους επιχειρηματικούς κολοσσούς, κινήθηκε και μια μερίδα επιχειρηματιών που διατηρούσαν νυχτερινά κέντρα ή και παράνομα καζίνο. Κά­ποιοι μάλιστα είχαν εμπλακεί στο σκάνδαλο με τα «φρουτάκια» το 2002, ή είχαν κατηγορηθεί και διωχθεί από τις Αρχές για τη συμμετοχή τους σε κυκλώματα παράνομου στοιχήματος!

Το καλοκαίρι του 2013, ο ΟΠΑΠ ιδιωτικοποιείται. Η τσέχικη εται­ρεία Emma Delta γίνεται μεγαλομέτοχος του Οργανισμού, ενώ με μικρότερο ποσοστό εισέρχονται και οι επιχειρηματικοί όμιλοι των Μελισσανίδη και Κο­πελούζου, οι οποίοι είχαν εξαρχής ενδιαφερθεί για την μπίζνα των VLTs και επεδίωκαν, μαζί με τους Τσέχους, να είναι εκείνοι που θα μοίραζαν την τράπουλα και θα παραχωρούσαν τις άδειες για τα καταστήματα με τους «κουλοχέρηδες».

Εδώ μπαίνει σε λειτουργία το σχέδιο «cloud». Εμπνευστής του, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν ο επιχειρηματίας Χρήστος Κοπελούζος, αλλά έγινε αποδεκτό από τους υπόλοιπους μετόχους. Οι μέτοχοι του ΟΠΑΠ, με γνώμονα τα κέρδη της εταιρείας, δεν είχαν πρόβλημα να βάλουν στο παιχνίδι με τα «φρουτάκια» και αν­θρώπους της «νύχτας». Οι βασικοί λόγοι, όπως ανέφεραν καλά πληροφορημένες πηγές, ήταν δύο. Ο πρώτος ήταν ότι με τον τρόπο αυτό θα έβαζαν στο χέρι ένα σημαντικό κομμάτι από τον παράνομο τζόγο, ενώ παράλληλα θα αποκτούσαν πρόσβαση σε ένα δίκτυο ανθρώπων το οποίο, αφού θα το νομιμοποιούσαν, στη συνέχεια θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν. Ο δεύτερος ήταν ότι μόνο εντάσσοντας στο δίκτυο των νόμιμων καταστημάτων με VLTs τα παράνομα «μαγαζιά», θα ολοκλήρωναν μέσα στις προκαθορισμένες από τη σύμ­βαση με το Δημόσιο ημερομηνίες τη δημιουργία των «φρουτομάγαζων». Από πολύ νωρίς, οι μέτοχοι του ΟΠΑΠ διαπίστωσαν ότι ήταν σχεδόν αδύνατο και οικονομικά ασύμφορο να χτίσουν από την αρχή ένα δίκτυο καταστημάτων. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν στο παιχνίδι τα «έτοιμα».

Τον Οκτώβριο 2013, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών και η Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων (ΕΕΕΠ) ετοίμασαν ρύθμιση με την οποία διπλασιάζονταν τα «φρουτάκια» που θα μπορούσαν να έχουν τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ! Με το νόμο 4002/2011 κάθε πρακτορείο του ΟΠΑΠ μπορούσε να έχει μέχρι 25 παιγνιομηχανές, αλλά η ρύθμιση θα ανέβαζε τον αριθμό σε 50. Στόχος των ιδιοκτητών του ΟΠΑΠ ήταν να μετατρέψουν την επένδυση σε άπιαστο όνειρο για τους μικρούς πράκτορες, ώστε να τα καρπωθούν τελικά οι ίδιοι και κάποιοι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες. Ωστόσο, η τροπολογία δεν έφτασε ποτέ στη Βουλή, αφού υπήρχαν έντονες εσωκομματικές αντιδράσεις και μεγάλος επιχειρηματικός ανταγωνισμός. Η απόπειρα, λοιπόν, απέτυχε. Έτσι, οι μέτοχοι του ΟΠΑΠ προχώρησαν με τα δεδομένα που είχαν.

Τον Γενάρη του 2015, όπως προείπαμε, ξεκινά η διαδικασία απόκτησης Gaming Hall του ΟΠΑΠ από ιδιώτες. Οι τελευταίοι, σύμφωνα με την πρόσκληση εκδή­λωσης ενδιαφέροντος που δημοσιοποίησε ο Οργανισμός, θα έπρεπε να υποβάλουν αίτηση ενδιαφέροντος έως τις 16 Φεβρουαρίου 2015. Το συγκεκριμένο διάστημα πραγματοποιούνται εκλογές και επικρατεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η διαδικασία, όμως, συνεχίζεται. Ο πρόεδρος της ΕΕΕΠ Ε. Γιαννακόπουλος, που είχε τοποθετηθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά, παραμένει στο πόστο για ένα διάστημα και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να προχωρήσει το πρότζεκτ. Οι αιτήσεις για τα νόμιμα «φρουτάκια» πέφτουν βροχή. Πληροφορίες μάλιστα ήθελαν κάποιους από τους ιδιώτες να έχουν καπαρώσει τις άδειες πριν δοθούν. Όμως, στην πορεία του διαγωνισμού διαφαίνεται ότι πολύ λίγοι από τους υποψή­φιους πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου.

Σύμφωνα με τη σύμβαση, ο ΟΠΑΠ έπρεπε να είχε αναπτύξει το δικό του δίκτυο εντός 18 μηνών από την έκδοση του κανονισμού της ΕΕΕΠ (Ιούλιος 2014), ενώ θα έπρεπε να προχωρήσει και τη διαδικασία για την ανάθεση στους ιδιώτες. Όμως, οι περισσότεροι πράκτορες του ΟΠΑΠ αδυνατούσαν να καλύψουν το μεγάλο τίμη­μα που είχε η απόκτηση της άδειας. Το σύνολο της επένδυσης για τη δημιουργία Gaming Hall, που θα περιλάμβανε την ενοικίαση και τη διαμόρφωση του χώρου αλλά και τη φιλοξενία 25 VLTs, υπολογίζεται μεταξύ 70.000 και 80.000 ευρώ. Οι πράκτορες μπορούσαν να διεκδικήσουν μόνοι ή σε κοινοπραξίες –έως 5 πρακτό­ρων– την ανάληψη λειτουργίας καταστήματος στην περιοχή του δήμου όπου έδρευε το πρακτορείο τους. Τα χρήματα ήταν πολλά και πολλοί πράκτορες του ΟΠΑΠ δεν έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στο μεταξύ, όσοι ήθελαν να πάρουν ένα ή δυο μηχανήματα στο πρακτορείο τους θα έπρεπε να διαμορφώσουν και πάλι ειδικούς κλειστούς χώρους, κάτι που θα τους ανάγκαζε να βρουν μεγαλύτερα καταστήματα.

Την ώρα που οι πράκτορες του ΟΠΑΠ φαινόταν να βγαίνουν από το παιχνίδι, οι ιδιώτες εφορμούσαν στην αγορά ακινήτων και αποκτούσαν καταστήματα σε διάφορα σημεία της χώρας, με σκοπό να τα μετατρέψουν σε Gaming Hall. Σε πολλές γωνιές της Ελλάδας καταστήματα και κτίρια νοικιάζονταν ή αγοράζονταν, με την προοπτική να υποδεχθούν τους χρυσοφόρους «κουλοχέρηδες».

Σύμβουλος του ΟΠΑΠ στο θέμα της «επένδυσης» των VLTs είχε αναλάβει ο Κωνσταντίνος Τσικούρας. Στην πιάτσα υποδεικνύεται ως άνθρωπος του Κοπε­λούζου, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, με δική του εντολή ελέγχονταν ορισμένα από τα «μαγαζιά», προκειμένου να ενταχθούν στο πρόγραμμα των VLTs. Ο ίδιος είναι και αντιπρόσωπος γερμανικής εταιρείας με παιγνιομηχανές στην Ελλάδα. Τα καταστήματα με τα VLTs είχε αναλάβει να διαμορφώσει ώστε να πληρούν τις προϋποθέσεις η εταιρεία Dimand του Δημήτρη Ανδριόπουλου, επιχειρηματία με στενές σχέσεις με την οικογένεια Μελισσανίδη. Πρόκειται για έναν από τους κατασκευαστές που φωτογραφίζονται ως βασικοί υποψήφιοι για την ανέγερση του γηπέδου της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Το κέντρο της Αθήνας –και συγκεκριμένα η πλατεία Ομονοίας– φαίνεται ότι αποτέλεσε φιλέτο για τη δημιουργία καταστημάτων VLΤs. Στη διασταύρωση των οδών Σατωβριάνδου και Κοτοπούλη υπάρχει ένα παλιό μαγαζί τυχερών παιχνιδιών, εγκαταλειμμένο σήμερα, που προοριζόταν για Gaming Hall. Ιδιο­κτήτης του εμφανίζεται ο Νικόλαος Νοητάκης. Ωστόσο, άνθρωποι του χώρου κάνουν λόγο για πρόσωπο-«βιτρίνα» και υποστηρίζουν ότι πίσω του φέρεται να είναι ο δικηγόρος Σπύρος Φωκάς. Πρόκειται για τον Α΄ αντιπρόεδρο του ΟΠΑΠ, άνθρωπο με επαγγελματικές σχέσεις με την οικογένεια Μελισσανίδη, μέλος του ΔΣ και νομικό σύμβουλο της Aegean Marine Petroleum Network.

Σε απόσταση μόλις 200 μέτρων από το παραπάνω κατάστημα, στην οδό Χαλκοκονδύλη 40-42, προγραμματιζόταν η δημιουργία ενός ακόμα Gaming Hall. Μάλιστα, εκεί έχει τοποθετηθεί και η ταμπέλα που θα έφεραν τα συγκεκριμένα καταστήματα. Κατά πληροφορίες, υπήρξε «αίτημα» και για ένα τρίτο κατάστημα επί της Βερανζέρου. Τα δύο καταστήματα, σε Χαλκοκονδύλη και Βερανζέρου, προορίζονταν για ιδιοκτήτη νυχτομάγαζου (με γλυκιά γεύση στη ρεκλάμα), που βρίσκεται επί της λεωφόρου Συγγρού. Πρόκειται για τον επιχειρηματία με τα αρχικά Γ.Β., ο οποίος ήθελε να δραστηριοποιηθεί στον συγκεκριμένο χώρο μέσω δικών του ανθρώπων. Εναντίον του έχει γίνει απόπειρα δολοφονίας, ενώ στη συγκεκρι­μένη υπόθεση ενεπλάκη και πρόσωπο που σχετιζόταν άμεσα με τη Χρυσή Αυγή.

Επίσης, σε στοά στην οδό Πειραιώς, προετοιμαζόταν χώρος για τη δημιουργία «φρουτομάγαζου». Πληροφορίες κάνουν λόγο για εμπλοκή στο επιχειρηματικό εγχείρημα του γνωστού πράκτορα του ΟΠΑΠ Γιάννη Κολοκυθά (διαθέτει κα­ταστήματα ΠΡΟΠΟ στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας), ο οποίος έχει και πόστο στο συνδικαλιστικό όργανο των πρακτόρων του Οργανισμού. Τα συγκε­κριμένα καταστήματα, όπως είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς, βρίσκονται σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο, γεγονός που παραβιάζει τους κανονισμούς, τον ανταγωνισμό, ακόμα και τις βασικές εταιρικές αρχές του ΟΠΑΠ.

Καταστήματα για «φρουτάκια» φαίνεται ότι επιχειρήθηκε να ανοίξουν και στην Ιερά Οδό 11-13-15 και Ιεροφαντών. Πρόκειται για χώρους που βρίσκονται δίπλα σε ξενυχτάδικο ιδιοκτησίας του Ηλία Μαροσούλη. Ο συγκεκριμένος χώρος προφανώς προοριζόταν για ολονύκτιο παιχνίδι. Τα καταστήματα θα είχαν στόχο να προσελκύσουν πελατεία που πήγαινε στα νυχτερινά μαγαζιά της περιοχής. Εξάλλου, σύμφωνα με έρευνες από το εξωτερικό, τα μεγαλύτερα χρηματικά ποσά παίζονται μετά τα μεσάνυχτα, ειδικά μετά από κατανάλωση αλκοόλ. Δεν είναι τυχαίο ότι στα καζίνο το ποτό στους παίκτες προσφέρεται δωρεάν.

Αν στην Αθήνα η πίτα είχε μοιραστεί σε πολλούς, στη Θεσσαλονίκη φαίνεται ότι η μερίδα του λέοντος θα κατέληγε στα χέρια ενός μόνο ανθρώπου. Σύμφωνα με εξακριβωμένες πηγές, υπήρξε ενδιαφέρον για τη δημιουργία 50 καταστημάτων, από ανθρώπους που φαίνεται με διάφορους τρόπους να είχαν σχέσεις και επαφές με τον επιχειρηματία Γιώργου Ποζίδη, ιδιοκτήτη νυχτερινών κέντρων της πόλης. Ο Γ. Ποζίδης συστήνεται στη συμπρωτεύουσα ως «άνθρωπος» του Μελισσανίδη, με το ποντιακό στοιχείο να τους ενώνει. Θεωρείται ο «βασιλιάς» της νύχτας στη Θεσσαλονίκη. Για τα συγκεκριμένα καταστήματα φέρεται να είχε αναλάβει, μεταξύ άλλων, το κέτερινγκ και τη φύλαξή τους. Εξάλλου, έχει υπαλλήλους στα μαγαζιά που αναλαμβάνουν τη «φύλαξη» της πόρτας.

Κοντά στη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στα Γρεβενά, υπήρξε επίσης έντονη κινητικότητα για τη δημιουργία Gaming Hall. Εδώ όλες οι πληροφορίες συνέκλιναν ότι πρωταγωνιστικό ρόλο στα επιχειρηματικά σχέδια είχε ο Γιώργος Τεκτερίδης. Πρόκειται για επιχειρηματία που είχε απασχολήσει τη Δικαιοσύνη το 2002 για την υπόθεση με τα «φρουτάκια». Τότε ο δημοσιογράφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος είχε αποκαλύψει ότι ο Γιώργος Τεκτερίδης είχε εμπλακεί στον παράνομο ηλεκτρονικό τζόγο. Διέθετε, μάλιστα, αλυσίδα σχετικών καταστη­μάτων. Αλησμόνητη είναι η φωτογραφία που είχε δημοσιευθεί, με τον Τεκτερίδη στο γραφείο του τότε υπουργού Μακεδονίας-Θράκης, Γιώργου Πασχαλίδη, να συζητούν με άνεση και σε φιλικότατο κλίμα.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας που πραγματοποίησε τότε το ΣΔΟΕ, σε συνεργα­σία με τη Διεύθυνση της Αστυνομίας και την Ασφάλεια Γιαννιτσών, εντοπίστηκαν σε χώρο του επιχειρηματία: χρηματοκιβώτιο με μετρητά ύψους 340 εκατ. δραχμών, τραπεζικές επιταγές, 16.000 μετοχές της εταιρείας Sparknet, δύο κάρτες απεριόρι­στης πίστωσης, 12 βιβλιάρια καταθέσεων 600.000 μάρκων και 86.000 δολαρίων, ένα πιστόλι 22 χιλιοστών μάρκας Μπερέτα και 27 σφαίρες ίδιου διαμετρήματος, καθώς και ένα όπλο εκτόξευσης αναισθητικού αερίου.

Τον Οκτώβριο 2013, το Τμήμα Ασφάλειας Πολυγύρου Χαλκιδικής εξάρθρωσε τρεις πολυμελείς εγκληματικές οργανώσεις, που ενέχονταν σε σωρεία υποθέσεων λειτουργίας μη νόμιμων πρακτορείων και ιστοσελίδων, με αντικείμενο το παρά­νομο στοίχημα, τα τυχερά παιχνίδια και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε ένα από τα τρία κυκλώματα, αρχηγός φέρεται να ήταν ο γιος γνωστού επιχειρηματία από τα Γιαννιτσά, ο οποίος στο παρελθόν είχε πρωταγω­νιστήσει σε πολύκροτη υπόθεση με «φρουτάκια». Δεν μαντέψατε λάθος. Το μήλο κάτω από τη μηλιά, που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας.

Στη σχετική λίστα που έχει το UNFOLLOW στη διάθεσή του φιγουράρει και το επώνυμο Διονυσόπουλος. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για τον επιχειρηματία Διονυσόπουλο, ιδιοκτήτη της εταιρείας Alpha Green ΑΒΕΕ με έδρα την Πάτρα. Για όσους δεν θυμούνται, ο επιχειρηματίας κ. Διονυσόπουλος έγινε επίσης γνωστός στο πανελλήνιο από την υπόθεση με τα «φρουτάκια» στην Πάτρα και τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ τότε Α. Χρυσανθακόπουλο. Άρχοντας του παράνομου τζόγου, πλέον διεκδικεί νόμιμη άδεια για τη λειτουργία του.

Πληροφορίες αναφέρουν πως υπήρξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για καταστή­ματα VLTs και στον Βόλο. Μάλιστα δημοσιογράφοι του νομού μάς ανέφεραν με νόημα ότι τα σχέδια για τα μαγαζιά με τα «φρουτάκια» γίνονταν σε μια περίοδο που δήμαρχος της πόλης ήταν ο Αχιλλέας Μπέος, ο οποίος «κάτι περισσότερο γνωρίζει για τον τζόγο». Θυμίζουμε ότι μέρος των γνωμοδοτήσεων για την έγκριση των χώρων αναλαμβάνουν οι δήμοι και οι περιφέρειες της χώρας.

Στο κόλπο θέλησαν να μπουν και αλυσίδες ξενοδοχείων, παρότι κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν στους κανονισμούς. Τέτοιο παράδειγμα αποτελούν τα ξενοδοχεία «Anamar» (Πήλιο, Σαντορίνη, Μύκονος), με το κατάλυμα του Πηλίου μάλιστα να έχει δεχτεί τεχνικούς ελέγχους προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί μια αίθουσα με 15 VLTs.

Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι κατάστημα στο κέντρο της πόλης της Ζακύνθου (Στραβοπόδη και Τεμπονέρα), ιδιοκτήτης του οποίου εμφανίζε­ται κάποιος Κούτσης Διονύσιος. Στο τριώροφο κτίριο, όπως λένε κάτοικοι του νησιού, λειτουργεί σήμερα αδειοδοτημένο κατάστημα για μπιλιάρδα. Ωστόσο, στον τρίτο όροφο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, φέρεται να υπάρχει μια ολόκληρη αίθουσα με παράνομα «φρουτάκια». Το κατάστημα αυτό προοριζόταν να ενταχθεί στο πρόγραμμα VLTs.

Πληροφορίες θέλουν μεγάλο κατάστημα έναντι της ΕΡΤ (Μεσογείων 489, Αγία Παρασκευή) να βρίσκεται στη λίστα των «cloud». Πρόκειται για μπιλιαρ­δάδικο, στο οποίο, όμως, σύμφωνα με μαρτυρίες, κάποιες από τις αίθουσές του φέρεται να είναι προσβάσιμες μόνο σε «κλειστή πελατεία», καθώς έχει παράνομα «φρουτάκια». Επίσης, πίσω από το σούπερ μάρκετ «Carrefour» στην Κηφισίας (Θεοφάνους 15, Αναστάσιος Αντωνίου, Αμπελόκηποι), σε «κατάστημα», το οποίο εξωτερικά παραπέμπει περισσότερο σε αποθήκη, έχει καταγγελθεί στην ΕΛΑΣ ότι υπάρχουν δύο ρουλέτες καζίνο με ντίλερ, τουλάχιστον 50 «φρουτάκια» και λέσχη για χαρτιά. Από εκεί περνούν πολλά γνωστά πρόσωπα, όπως «καλλιτέ­χνες» νυχτερινών κέντρων, και άτομα με παραγεμισμένα πορτοφόλια. Αυτό, σε απόσταση μόλις 300-400 μέτρων από τη ΓΑΔΑ. Τα συγκεκριμένα καταστήματα, παρά τις καταγγελίες πρακτόρων του ΟΠΑΠ και κατοίκων, δεν έχουν βρεθεί ποτέ στο στόχαστρο της αστυνομίας.

Παρότι το δίκτυο ήταν πλούσιο και έτοιμο με πάνω από 70 καταστήματα, μόλις 10 είχαν καταφέρει να πάρουν άδεια, λόγω των αυστηρών κανόνων της ΕΕΕΠ, που αφορούσαν και το ποινικό μητρώο των ιδιοκτητών τους…

Το συγκεκριμένο επιχειρηματικό πλάνο προσωρινά έχει ανασταλεί με απόφαση των μετόχων της ΟΠΑΠ ΑΕ, οι οποίοι επιρρίπτουν ευθύνες στην ΕΕΕΠ για τους κανόνες που επέβαλε και οι οποίοι, όπως ισχυρίζονται, καθιστούν την επένδυση ασύμφορη. Ταυτόχρονα, εκβιάζουν με το γεγονός ότι τα έσοδα του κράτους από τη φορολόγηση των VLTs είναι εγγεγραμμένα στις προβλέψεις του μνημονίου. Μάλιστα, τα αφεντικά της εταιρείας έσυραν την Ελληνική Δημοκρατία, από τον Νοέμβριο 2015, στο δικαστήριο διαιτησίας του Λονδίνου, διεκδικώντας αποζημί­ωση 1 δισ. ευρώ από τα κρατικά ταμεία, επειδή δεν έχει ενεργοποιηθεί –με τους όρους που αυτοί θα ήθελαν– η σύμβαση παραχώρησης για την εγκατάσταση και εκμετάλλευση των 35.000 παιγνιομηχανών VLTs.

Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι τσέχοι μεγαλομέτοχοι του ΟΠΑΠ, δηλαδή η Emma Delta, εκτιμούν ότι η επένδυση δεν είναι βιώσιμη, καθώς είναι ασαφές εάν στην Ελλάδα της κρίσης θα υπάρξει τέτοιος τζίρος που να αντισταθμίσει τα έξοδα του εξοπλισμού. Επιπλέον, οι Τσέχοι δεν είχαν, ούτως ή άλλως, τη λογική να εμπλακούν με το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και ανησυχούσαν για την ταύτιση του brand name ΟΠΑΠ με τέτοιες πρακτικές. Σε αντίθεση με τους Κοπελούζο και Μελισσανίδη, που δεν φαίνεται να τους προβληματίζουν παρόμοια ζητήματα, με τον δεύτερο μάλιστα να μεθοδεύει την αποπομπή των Τσέχων και την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη στον ΟΠΑΠ…

Στο παιχνίδι έχουν μπει και οι ιδιοκτήτες των πρακτορείων του ΟΠΑΠ, που παρουσιάζουν τη δυσκολία τους να προσαρμοστούν στην εποχή του διαδικτυακού στοιχήματος ως σύγκρουση με τους κανόνες της ΕΕΕΠ. Μάλιστα, συγκεκριμένοι πράκτορες, που όλως τυχαίως συμπεριλαμβάνονται και στο «cloud», έχουν ζητήσει την ποινική δίωξη για απιστία του επικεφαλής της ΕΕΕΠ. Στην πραγματικότητα, βέβαια, με αυτό τον τρόπο δεν στηρίζουν τα συμφέροντα του δικού τους κλάδου, αλλά απλώς εξυπηρετούν διάφορους άλλους «επενδυτές».

Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα γίνει από δω και πέρα και κυρίως αν η κυβέρ­νηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα επιτρέψει το προξενιό ανάμεσα στη «νύχτα» και τον νόμιμο τζόγο. Αν θα επιτρέψει, δηλαδή, σε ανθρώπους με αμαρτωλό παρελθόν να επιβάλουν το νόμο της μαφίας του τζόγου, δημιουργώντας νόμιμα μικρά καζίνο και πλυντήρια μαύρου χρήματος σε μικρές και μεγάλες γειτονιές της χώρας, στο όνομα… της ανάπτυξης και της αύξησης των εσόδων του Δημοσίου. Πάντως, το γεγονός ότι στη σύγκρουση με την ΟΠΑΠ ΑΕ για το θέμα του τέλους ανά στήλη τζόγου η κυβέρνηση επέλεξε την άτακτη υποχώρηση δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αισιοδοξία.

ΠΗΓΗ: unfollow.com.gr