Προσφάτως βρέθηκα στο επίκεντρο δημοσιευμάτων της «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ», με αφορμή τις τρέχουσες εξελίξεις στο χώρο εργασίας μου (CASINO RIO), τα οποία είχαν ως στόχο την άμεση και βάναυση προσβολή της προσωπικότητάς μου και της προσωπικής και επαγγελματικής μου τιμής και υπόληψης με αναληθείς αναφορές και ειρωνικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς προς το πρόσωπό μου, οι οποίοι φέρουν έντονα το στοιχείο της καταφρόνησης προς εμένα. Μάλιστα η προσβολή κατά της προσωπικότητάς μου μεγεθύνθηκε ακόμα περισσότερο, όχι μόνο λόγω του ότι συνέβη δια του Τύπου, οπότε εξ ορισμού δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις γνώσης από ευρύ κύκλο προσώπων, αλλά και από το επιπρόσθετο γεγονός ότι το όνομα μου είναι γνωστό στο συνδικαλιστικό χώρο και αναπόφευκτα «κεντρίζει» και ενδιαφέρει την κοινή γνώμη.
Το περιεχόμενο των επίμαχων δυσφημιστικών άρθρων, τα οποία δημοσιεύθηκαν στα φύλλα της εφημερίδας την 16η και 25η Σεπτεμβρίου 2017 και αναδημοσιεύθηκαν και στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας στην ιστοσελίδα www.efsyn.gr, προσέβαλαν παράνομα και υπαίτια την τιμή και την υπόληψή μου, ενώ ως αποτέλεσμα αυτών ήταν να εξαπολύονται από πολιτικά πρόσωπα ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον μου.
Όλοι ζούμε στην ίδια Χώρα και κινούμαστε στον ίδιο χώρο, ενώ όλοι πίσω από τα δημοσιεύματά της ΕφΣυν αναγνωρίζουν συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία όμως άμεσα θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τις «συμμαχίες» που συνάπτουν, διότι ο θεσμικός ρόλος κάποιων επιτάσσει να τάσσονται στο πλευρό των εργαζομένων και όχι να παρέχουν «διευκόλυνση» στην εργοδότρια εταιρεία του Καζίνο Ρίο, με στόχο την εξαφάνιση – δια της συκοφάντησης – όσων προασπιζόμενοι την εργατική πλευρά έχουν «στριμώξει» τον εργοδότη, απαιτώντας συνέπεια.
Όση λάσπη κι αν ρίξουν εναντίον μου, οι συνάδελφοί μου στο Καζίνο του Ρίο και οι άνθρωποι που μου έχουν εμπιστευτεί την εκπροσώπησή τους, γνωρίζοντας την αλήθεια, αντιλαμβάνονται την σκοπιμότητα των δημοσιευμάτων και των πολιτικών επιθέσεων που δέχομαι.
Η ερευνητική δημοσιογραφία πρέπει να γίνεται με εντιμότητα και σεβασμό στη δημοσιογραφική δεοντολογία και να μην ταυτίζεται με κιτρινισμούς που δήθεν «ξεσκεπάζουν σκάνδαλα» καταπατώντας ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν διαπλοκή και γκεμπελισμός καταντούν ταυτόσημα κάποιων μίντια, η έρευνα φαίνεται να είναι το κλειδί στην υπόθεση της δημοσιογραφικής, πολιτικής και επιχειρησιακής διαφθοράς.
Παρακάτω παραθέτω ολόκληρη την «ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΗ» που απηύθυνα προς την ΕφΣυν και τους υπευθύνους αυτής, σύμφωνα με την οποία ζητώ την αποκατάσταση της προσβολής που υπέστην από τα επιλήψιμα δημοσιεύματα με καταχώρηση κειμένου αποκατάστασης, αναλόγου θέσης και έκτασης.
Δημήτρης Καραγεωργόπουλος
Γραμματέας Τύπου & Δημοσίων Σχέσεων ΓΣΕΕ,
Πρόεδρος Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΗΣ
ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΗ
Του Δημητρίου Καραγεωργόπουλου
ΚΑΤΑ
1) Της ανώνυμης εταιρείας, με την επωνυμία «Ανεξάρτητα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Κολοκοτρώνη, αριθμ. 8.
2) Του Νικόλαου Βουλέλη, κατοίκου, ως εκ της εργασίας του Αθηνών, οδός Κολοκοτρώνη αριθμ. 8, υπό την ιδιότητά του ως Διευθυντή της «Εφημερίδας των Συντακτών».
3) Του Γιάννη Σμυρλάκη, κατοίκου, ως εκ της εργασίας του Αθηνών, οδός Κολοκοτρώνη αριθμ. 8, υπό την ιδιότητά του ως Διευθυντή Σύνταξης της «Εφημερίδας των Συντακτών».
4) Του Τζώρτζη Ρούσσου, κατοίκου, ως εκ της εργασίας του Αθηνών, οδός Κολοκοτρώνη αριθμ. 8, υπό την ιδιότητά του ως Δημοσιογράφου της «Εφημερίδας των Συντακτών».
________________________
Την 16η Σεπτεμβρίου 2017 η εφημερίδα σας δημοσίευσε άρθρο, υπογραφέν από τον τέταρτο εξ υμών, με τίτλο «Ένας … ταλαντούχος συνδικαλιστής στο Καζίνο Ρίου». Το αυτό άρθρο αναρτήθηκε και δημοσιεύθηκε την επόμενη ημέρα και στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας σας στην ιστοσελίδα www.efsyn.gr, ενώ τις επόμενες ημέρες το δημοσίευμα αυτό πυροδότησε δηλώσεις πολιτικών στελεχών, τα οποία σε πλήρη συντονισμό με όσα ανακριβή από εσάς δημοσιεύθηκαν, επιδίδονται σε περαιτέρω κατασυκοφάντησή μου, προδίδοντας το προσχεδιασμένο της εναντίον μου επίθεσης, αλλά και τους εμπνευστές αυτής.
Το εν λόγω δημοσίευμα αναφέρεται αποκλειστικά στο πρόσωπό μου και εμπεριέχει -όπως θα καταδειχθεί ακολούθως- αναληθείς και ανυπόστατους ισχυρισμούς, καθώς και διάδοση ανακριβών γεγονότων, τα οποία αντικειμενικώς θίγουν βαρύτατα την τιμή και την υπόληψή μου, περιέχουν δε αναίτια ονειδισμό και αμφισβήτηση της προσωπικότητάς μου, τόσο ως ατόμου όσο και ως εκλεγμένου αντιπροσώπου των εργαζομένων.
Συγκεκριμένα, πλήθος αναληθών αναφορών του άρθρου σας στο πρόσωπό μου με καθιστούν πανελληνίως ύποπτο, ότι δήθεν μετέρχομαι ανέντιμες και ανήθικες μεθόδους, κλονίζοντας τοιουτοτρόπως απαξιωτικά την ιδιότητά μου ως συνδικαλισμένου εργαζόμενου και αποδίδοντάς μου εργοδοτικές ενέργειες που κατατείνουν τάχα στην εξυπηρέτηση προσωπικών μου φιλοδοξιών και συμφερόντων, εις βάρος της εργασίας, των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των συναδέλφων μου.
Ωστόσο η συνδικαλιστική μου δράση είναι γνωστή όχι μόνο στους συναδέλφους του εργασιακού μου χώρου και της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας της Πάτρας, αλλά και πανελλαδικώς, ενώ έχω δώσει μεγάλες μάχες τόσο προς προώθηση των αιτημάτων των εργαζομένων όσο και προς διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, καθώς πρωτοστατώ σε κάθε ατομική και συλλογική διεκδίκηση, θεωρώντας χρέος μου να στέκομαι δίπλα στις νόμιμες διεκδικήσεις των εργαζομένων και απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία της εργοδοσίας.
Προ κάθε άλλης μάλιστα αποκαταστάσεως των όσων αναληθών στο άρθρο σας αναφέρετε, σας επισημαίνω ότι στο Καζίνο Ρίο έχω δώσει σκληρές προσωπικές μάχες απέναντι στην εργοδοσία, ενώ τέτοιες μάχες συνεχίζω να δίνω μέχρι και σήμερα ως Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων για όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Όλες μου δε οι ενέργειες λαμβάνουν χώρα, μετά από αποφάσεις συλλογικών οργάνων, τα οποία εκπροσωπώ. Όσον δε αφορά το Σωματείο Εργαζομένων στο Καζίνο Ρίο, σας διαβεβαιώνω, όπως άλλωστε και από πρακτικά προκύπτει, ότι ποτέ οι αποφάσεις του δεν ελήφθησαν από μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά πάντοτε λαμβάνονται σε επίπεδο συλλογικό με διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες. Επίσης σας ενημερώνω ότι οι εργαζόμενοι του Καζίνο Ρίο έχουμε δώσει σκληρές μάχες κατά της εργοδοσίας, προκειμένου να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίες μας και τα κεκτημένα δικαιώματά μας. Αυτή μάλιστα η πλειοψηφία, εναντίον της οποίας με ευκολία στο δημοσίευμα σας εναντιώνεστε, έχει «κυνηγηθεί» από τον εργοδότη, σε περιόδους που άλλοι συνάδελφοί μας, φερόμενοι τώρα ως αγανακτούντες, βρίσκονταν δίπλα του, δεχόμενοι ποικιλοτρόπως την αμέριστη υποστήριξή του μέχρι και σε αρχαιρεσιακές διαδικασίες του Σωματείου μας. Και αυτά που εγώ σας αναφέρω δεν είναι ούτε φήμες ούτε εικασίες προς δημιουργία σκόνης. Είναι κρίση δικαστικών αποφάσεων, σε υπόθεση απολυμένων συναδέλφων μας, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τον εργοδότη, επειδή συνδικαλίστηκαν με την παράταξη, που εν συνεχεία (και όπως ήταν αναμενόμενο) κατέστη πλειοψηφία. Είναι αυτή η πλειοψηφία, κατά της οποίας καταφέρεστε. Είναι η πλειοψηφία που με σοβαρότητα και σταθμίζοντας υπεύθυνα κάθε φορά τις περιστάσεις έχει καταφέρει να διατηρήσει από το 2011 ανοιχτό το Καζίνο, έχει καταφέρει να μην απολυθεί ούτε ένας συνάδελφός μας, έχει καταφέρει να μην εφαρμοστούν μνημονιακοί νόμοι, έχει καταφέρει να μην μειωθεί το ύψος των συμβατικώς καταβαλλόμενων αποδοχών μας. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν επειδή αυτή η πλειοψηφία υπήρξε ενωμένη, προτάσσοντας το «γενικό καλό» έναντι του «ατομικού συμφέροντος». Σε αυτό το πλαίσιο το 2012 επήλθε συλλογική συμφωνία αποπληρωμής των οφειλομένων εργατικών αξιώσεων, ενώ προς διασφάλιση των εργαζομένων κρίθηκε απαραίτητη η παρακολούθηση της λειτουργίας της επιχείρησης. Έτσι οι εργαζόμενοι, ελλείψει ειδικού νομικού πλαισίου, αποφάσισαν τη σύσταση νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου συλλογικών συμφερόντων με μετόχους όλους τους εργαζόμενους, οι οποίοι συμμετέχουν σε αυτό βάσει της αναλογίας που προκύπτει από τις αξιώσεις τους, τις οποίες εισφέρουν κατά το μέτρο που επιθυμούν, ενώ μέσω αυτής της εταιρείας επιχειρήθηκε «εργατικός έλεγχος» στον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι παθογένειές της και κυρίως να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας, από τις οποίες σήμερα βιοπορίζονται 240 οικογένειες. Απώτερος δε στόχος αυτού του εγχειρήματος ήταν και παραμένει η μετοχική συμμετοχή των εργαζομένων στο Καζίνο του Ρίο, προκειμένου οι εργαζόμενοι να έχουν αποφασιστικό λόγο για το μέλλον της επιχείρησης, στην οποία απασχολούνται εδώ και πολλά έτη. Το 2014 η εταιρεία υπήχθη σε εξυγιαντική διαδικασία, ενώ οι εργατικές αξιώσεις ρυθμίστηκαν με ειδική συμφωνία. Βάσει αυτής της διαδικασίας το Καζίνο κρατήθηκε ανοιχτό μέχρι και σήμερα, παρότι ο εργοδότης από το 2015 επικαλούμενος την οικονομική κρίση, τα capital controls και άλλες παραμέτρους δεν υπήρξε συνεπής στις υποχρεώσεις του, ενώ βρέθηκε και πάλι ένα βήμα πριν το κλείσιμο. Οι εργαζόμενοι βρεθήκαμε σε ιδιαιτέρως δύσκολη κατάσταση και το δίλλημα υπήρξε μεγάλο. Η μία λύση ήταν να κλείσουμε εμείς το Καζίνο επισπεύδοντας διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, από τις οποίες όμως δεν θα λαμβάναμε τίποτα, καθώς θα προτάσσονταν άλλοι δανειστές (ΙΚΑ, Δημόσιο, Τράπεζες) και η άλλη ήταν να επιχειρήσουμε μία νέα συμφωνία, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά ο εργοδότης μας θα φανεί συνεπής. Έτσι 195 από τους 240 εργαζομένους της εταιρείας αποφασίσαμε για άλλη μία φορά να «βάλουμε πλάτη», ώστε να μην κλείσει η επιχείρηση, να υπαχθεί η εταιρεία σε εξυγιαντική διαδικασία και να αποπληρωθούν στο ακέραιο οι αξιώσεις μας. Στην απόφαση αυτή αντιτάχθηκαν 40 εργαζόμενοι (οι 20 εκ των οποίων δεν ενδιαφέρονται για την τύχη του Καζίνο, καθώς δεν απασχολούνται πλέον σε αυτό) προβαίνοντας σε επίσχεση εργασίας και επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης κατάσχοντας το αποθεματικό της επιχείρησης. Στόχος ήταν να αποπληρωθούν οι δικές τους αξιώσεις. Τη νόμιμη αυτή επιδίωξη την συμμεριζόμαστε απόλυτα, ωστόσο, επειδή κάποιοι επικαλούνται την ηθική υπόσταση των πραγμάτων, η θέση μας είναι ξεκάθαρη και τα πράγματα απλά. Δεν γίνεται οι 195 να «βάζουν πλάτη» για να ικανοποιηθούν οι 40!!! Έτσι όταν πληροφορηθήκαμε ότι (μετά από επίσπευση κατάσχεσης των 40 εργαζομένων και ενώ το Καζίνο παρέμενε κλειστό για πολλές ημέρες) η εταιρεία άσκησε αίτηση χορήγησης προληπτικών μέτρων, ενόψει υπαγωγής της στο άρθρο 106β του ΠτΚ και ενώ εν τω μεταξύ 195 εργαζόμενοι είχαμε υπογράψει συμφωνία εξυγίανσης με την εργοδότρια εταιρεία, απεφασίσθη η άσκηση πρόσθετης παρέμβασης υπέρ της εταιρείας. Για την παρέμβαση αυτή υπήρξε έντονος προβληματισμός, ωστόσο τελικώς επικράτησε η άποψη ότι πρέπει οι εργαζόμενοι να δώσουμε μία ευκαιρία προς διατήρηση των θέσεων εργασίας μας. Και επειδή πάλι κάποιοι προτάσσουν την ηθική, με έμφαση σημειώνω ότι αυτή η πλειοψηφία, την οποία κατηγορείτε, κάλεσε κατά τη συζήτηση της προσωρινής διαταγής όλους τους εργαζόμενους να πάρουν θέση. Κάλεσε μάλιστα και αυτούς που επέβαλαν την κατάσχεση, καθώς στόχος των εργαζομένων της πλειοψηφίας ήταν, όχι να υφαρπαχθεί μία προσωρινή διαταγή, αλλά να ακουσθεί στο δικαστήριο όλη η πραγματικότητα και όλες οι απόψεις και τελικώς αυτό να κρίνει, αν δηλαδή το Καζίνο έπρεπε να κλείσει οριστικά ή αν έπρεπε να διασφαλιστεί η λειτουργία του υπό τον όρο τήρησης της μεταξύ της εταιρείας και των εργαζομένων συμφωνίας. Στο κάλεσμα αυτό του Σωματείου οι 40 επισπεύδοντες την εκτέλεση διεκδίκησαν τη δική τους μόνο ικανοποίηση, ενώ 118 εργαζόμενοι (οι υπόλοιποι 77 από τους 195 που έχουν υπογράψει την συμφωνία είτε δεν ενημερώθηκαν είτε δεν κατάφεραν να χορηγήσουν έγκαιρα σχετική εντολή) έσπευσαν μέσα σε λίγες ώρες να χορηγήσουν εξουσιοδότηση ζητώντας τη δεύτερη λύση. Τα νούμερα παρατίθενται απλώς προς κατάδειξη της παραπληροφόρησης του άρθρου σας περί «μαγικών αριθμών»!! Αν, βεβαίως ήσασταν παρόντες στην δίκη ή αν διενεργούσατε ορθή δημοσιογραφική έρευνα, θα αντιλαμβανόσασταν τη σοβαρότητα με την οποία η πλειοψηφία, που κατηγορείτε, τοποθετήθηκε επί της υποθέσεως και αντιμετώπισε το θέμα. Τελικώς το Δικαστήριο χορήγησε την προσωρινή διαταγή υπό τον όρο τήρησης της συμφωνίας των εργαζομένων.
Όλα τα ανωτέρω οι εργαζόμενοι του Ρίο τα γνωρίζουμε πολύ καλά, ενώ η εφημερίδα σας, θα έπρεπε, πριν υιοθετήσει τη θέση που από συγκεκριμένα κέντρα διακινείται, να ερευνήσει την περίπτωση του Καζίνο Ρίο ή έστω να εκθέσει και την άποψη των 195 εργαζομένων του Καζίνο.
Κατά τα λοιπά και ειδικότερα επί του από 16-9-2017 άρθρου επισημαίνω τα ακόλουθα. Αναφέρετε επί λέξει: «Όλα κυλούσαν ομαλά στο βασίλειο του Ρίου μέχρι τον Οκτώβριο του 2015, όταν μια ομάδα 21 εργαζομένων (στελέχη του ΠΑΜΕ) αποφάσισε να αυτονομηθεί και να ασκήσει επίσχεση για τα δεδουλευμένα. Λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας τον Δεκέμβριο του 2015 ως εκ θαύματος η επιχείρηση βρίσκει λύση στο πρόβλημα έλλειψης εργαζομένων, καθώς προσέλαβε για έναν μήνα ενοικιαζόμενο προσωπικό! Ναι, σωστά καταλάβατε, τα προσωπικό ήταν από την εταιρεία «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ», στην οποία πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος είναι και παραμένει ο μεγαλοσυνδικαλιστής Δ. Καραγεωργόπουλος.» Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι κανένα ζήτημα «ενοικίασης εργαζομένων» δεν υφίσταται, ενώ τέτοια δραστηριότητα, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς δεν προβλέπεται καν στους σκοπούς της εταιρείας εργαζομένων. Πράγματι, 21 συνάδελφοι ξεκίνησαν, ως είχαν δικαίωμα, τον Οκτώβριο του 2015 επίσχεση εργασίας, η οποία διήρκησε μέχρι τον Απρίλιο του 2016. Η εργοδότρια εταιρεία τον Δεκέμβριο του 2015 και συγκεκριμένα κατά την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων, όπου παραδοσιακά το Καζίνο έχει αυξημένη κίνηση, προσέλαβε για έναν μήνα επτά άτομα, χωρίς φυσικά τα άτομα αυτά να είναι από την εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ. Μάλιστα, καθ’ όλη την εορταστική περίοδο το υπόλοιπο προσωπικό εργαζόταν, όχι μόνο με πλήρες ωράριο, αλλά και υπερωριακά, με 1 μόνο ρεπό την εβδομάδα, δεδομένου ότι το υφιστάμενο προσωπικό δεν επαρκούσε για να καλυφθούν οι βάρδιες. Η μόνη δε διαφορά, που θα υπήρχε σε περίπτωση που οι συνάδελφοι δεν είχαν ασκήσει το δικαίωμά τους για επίσχεση, θα ήταν να απασχοληθεί όλο το υπόλοιπο προσωπικό με λιγότερες υπερωρίες. Άλλωστε κάθε Χριστούγεννα τα τελευταία 21 χρόνια εργαζόμαστε όλοι υπερωριακά και με 1 ρεπό, ενώ για τον λόγο αυτό σε κάθε συμφωνία περί εφαρμογής μειωμένου ωραρίου συνομολογείται ειδική ρήτρα μετατροπής του μειωμένου σε πλήρες ωράριο για την εορταστική περίοδο.
Επιπρόσθετα στο εν λόγω άρθρο αναφέρετε: «Πρόκειται για μια εταιρεία που μπορεί και να ονομαστεί συλλογικών συμφερόντων, όπου ο νόμιμος εκπρόσωπος είναι μεγαλοσυνδικαλιστής, κατέχει σύμφωνα με πληροφορίες το μεγάλο πακέτο μετοχών της, μια ομάδα εργαζομένων κατέχει 350 μετοχές, ενώ μια μεγαλύτερη ομάδα εργαζομένων-μικρομετόχων εμφανίζεται με 7-8 μετοχές έκαστος…». Προς αποκατάσταση της αλήθειας, την οποία δεν θελήσατε να διερευνήσετε, σημειώνω ότι δεν είμαι «μεγαλομέτοχος» της ΠΗΓΑΣΟΣ, παρά κατέχω ποσοστό που ανέρχεται μόλις στο 4,43%, το οποίο μάλιστα θα μειωθεί σε 2,5% περίπου, όταν το καζίνο εξοφλήσει κανονικά τις εκχωρημένες απαιτήσεις μας προς την ΠΗΓΑΣΟΣ. Το μικρό μάλιστα αυτό ποσοστό δεν μου χαρίστηκε ούτε το έλαβα προνομιακά, απλώς εκχώρησα στην εταιρεία των εργαζομένων αντίστοιχο ποσοστό των αξιώσεών μου, όπως μπορεί να κάνει κάθε εργαζόμενος. Σημειώνω μάλιστα ότι άτομα από τους επισπεύδοντες την κατάσχεση έχουν μεγαλύτερο ποσοστό από εμένα.
Περαιτέρω σε πολλά σημεία του άρθρου παρουσιάζομαι ως εργοδότης των συναδέλφων μου (βλ αναφορές όπως: «Το ερώτημα που αναφύεται λοιπόν και χρήζει απαντήσεων είναι κατά πόσο ένας συνδικαλιστικής και μάλιστα στα ανώτερα αξιώματα της ΓΣΕΕ μπορεί να είναι ταυτόχρονα εργοδότης και υπερασπιστής των δικαιωμάτων των εργαζομένων!» (…) «Όλα αυτά είναι απολύτως νόμιμα, αλλά αναζητείται η ηθική και η συνδικαλιστική δεοντολογία, αφού εργοδότης και συνδικαλιστής είναι το ένα και το αυτό πρόσωπο!» (…) «Λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας τον Δεκέμβριο του 2015 ως εκ θαύματος η επιχείρηση βρίσκει λύση στο πρόβλημα έλλειψης εργαζομένων, καθώς προσέλαβε για έναν μήνα ενοικιαζόμενο προσωπικό! Ναι, σωστά καταλάβατε, τα προσωπικό ήταν από την εταιρεία «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ», στην οποία πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος είναι και παραμένει ο μεγαλοσυνδικαλιστής Δ. Καραγεωργόπουλος.» κλπ.) ή ως πρόσωπο που ασκώ εν γένει το διευθυντικό δικαίωμα προσλαμβάνοντας και απολύοντας προσωπικό. Διευκρινίζω λοιπόν, ότι καμία τέτοια αρμοδιότητα δεν έχω, ούτε άλλωστε και θα ήθελα να αποκτήσω. Φυσικά τέτοιες αρμοδιότητες δεν έχει ούτε η ΠΗΓΑΣΟΣ. Αυτές τις αρμοδιότητες τις έχει αποκλειστικά και μόνο ο διευθύνων σύμβουλος του Καζίνο Ρίου, Κωνσταντίνος Πηλαδάκης. Η δική μου άλλωστε ιστορία ταυτίζεται μόνο με αποτροπή απολύσεων!!
Τέλος, σημειώνω ότι την 1η Σεπτέμβρη 2017 κατά τη συζήτηση αιτήματος προσωρινής διαταγής που υπέβαλε η εταιρεία και απερρίφθη, ούτε εγώ προσωπικά, ούτε το Σωματείο εργαζομένων του οποίου είμαι Αντιπρόεδρος έκανε παρέμβαση. Παρέμβαση έγινε μόνο κατά τη δικάσιμο της 13ης Σεπτεμβρίου 2017, όταν το Σωματείο εργαζομένων πληροφορήθηκε ότι η εταιρεία κατέθεσε αίτηση προληπτικών μέτρων. Άμεσα, ως έχον έννομο συμφέρον, το Σωματείο έσπευσε να λάβει άδεια από τον Προϊστάμενο του Πρωτοδικείου προς χορήγηση αντιγράφου του δικογράφου, το οποίο διέθεσε προς όλους τους εργαζομένους, καλώντας τους να τοποθετηθούν ατομικά ενώπιον του Δικαστηρίου. Στόχος, όπως παραπάνω ανέλυσα, ήταν να ακουστούν όλες οι απόψεις. Τούτο σε κάποιους φαίνεται περίεργο, αλλά όπως προανέφερα, το Σωματείο Εργαζομένων στο Καζίνο Ρίο και η πλειοψηφία του, σέβονται και τις συλλογικές αποφάσεις και τα ατομικά δικαιώματα. Περαιτέρω αναφέρετε στο άρθρο σας: «Η διοίκηση του καζίνου με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητά προληπτικά μέτρα ώστε να σταματήσουν να την κυνηγούν οι εργαζόμενοι. Το σωματείο εργαζομένων και ο κ. Καραγεωργόπουλος συντάσσονται υπέρ της συμφωνίας προληπτικών μέτρων, ενώ από τους 240 εργαζομένους υπέγραψαν τη σχετική αίτηση οι 115 (εκ των οποίων και όλα τα μεγαλοστελέχη της εταιρείας). Παρότι εκδικάστηκε η προσωρινή διαταγή την 1η Σεπτεμβρίου χωρίς να το μάθει κανείς, η εταιρεία έχασε (δεν της δόθηκε προσωρινή διαταγή). Ο λόγος προφανώς είναι ότι στο ακαταδίωκτο των προληπτικών μέτρων η εταιρεία συμπεριέλαβε και τις εργατικές αξιώσεις και μάλιστα με τη συναίνεση του Σωματείου Εργαζομένων… (…) Βέβαια μεταξύ των 39 (που αντιδρούν) και των 115 (που έχουν συναινέσει) βρίσκονται άλλοι 86 που μάλλον δεν εγκρίνουν τη συμφωνία εξυγίανσης. Αν σ’ αυτούς προστεθούν οι 39 που αντιδρούν μας δίνουν το μαγικό νούμερο 125. Μάλλον λοιπόν η πλειονότητα των εργαζομένων δεν συντάσσεται πλέον με τον κ. Καραγεωργόπουλο!». Η πραγματικότητα βεβαίως είναι ότι στην εν λόγω δίκη άσκησαν παρέμβαση υπέρ της διατήρησης εν ζωή της εταιρείας και με τον όρο τήρησης της συμφωνίας μεταξύ εργοδότριας και εργαζομένων το Σωματείο Εργαζομένων, η Κλαδική Ομοσπονδία ΟΣΕΤΥΠ, το Εργατικό Κέντρο Πάτρας και 118 μεμονωμένοι εργαζόμενοι, από τους 195 εργαζόμενους που έχουν υπογράψει τη συμφωνία εξυγίανσης, καθώς οι υπόλοιποι δεν πρόλαβαν να χορηγήσουν έγγραφη εντολή. Είναι λοιπές σαφές ότι οι τοποθετήσεις σας μακράν απέχουν από την πραγματικότητα και από την αντικειμενική πληροφόρηση του κοινού.
Και ωσάν αυτό το προσβλητικό δημοσίευμα, το οποίο μάλιστα λειτούργησε ως εφαλτήριο, προκειμένου να εκκινήσει ένας οργανωμένος πόλεμος λάσπης εναντίον μου, δεν ήταν αρκετό, η εφημερίδα σας δημοσίευσε στο φύλλο της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 νέο δημοσίευμα και πάλι υπογραφέν από τον τέταρτο εξ υμών, με τίτλο «Ένας ταλαντούχος συνδικαλιστής #2», το οποίο αναρτήθηκε και δημοσιεύθηκε και στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας σας. Ακολουθώντας την δοκιμασμένη συνταγή της στυγνής κατασυκοφάντησης, χωρίς να μπείτε καν στον κόπο να διασταυρώσετε τις πληροφορίες που δημοσιεύσατε, συνεχίζετε, απ’ ότι φαίνεται, σε επεισόδια, τη λασπολογία. Επικαλείστε, για παράδειγμα, και προς δημιουργία εντυπώσεων, μεμονωμένους όρους της από 4-3-2014 συμφωνίας, ενώ παραβλέπετε ότι ο λόγος που συνάφθηκαν αυτοί οι όροι ήταν ακριβώς η προστασία των εργαζομένων και των διεκδικήσεών τους. Παραβλέπετε ότι με την συμφωνία αυτή διασφαλίσαμε την ακριβή αξίωση κάθε εργαζομένου δίνοντάς του εκτελεστό τίτλο, ώστε άμεσα να δύναται να ασκήσει αναγκαστική εκτέλεση κατά του εργοδότη. Παραβλέπετε ότι με την συμφωνία αυτή οι 40 συνάδελφοί μας έβγαλαν απόγραφο και προέβησαν σε κατάσχεση. Παραβλέπετε ότι με την συμφωνία αυτή πετύχαμε αναγνώριση οφειλής των αξιώσεών μας και διασώσαμε αυτές από την παραγραφή. Επίσης παραβλέπετε ότι με την συμφωνία αυτή προβλέφθηκε ότι αν ο εργοδότης δεν είναι συνεπής, ο κάθε εργαζόμενος ατομικά, κατά τη δική του αποκλειστική βούληση μπορεί να την καταγγείλει και να επισπεύσει αναγκαστική εκτέλεση. Αναφέρετε στο άρθρο σας ότι εγώ ως συνδικαλιστής «έχω αναλάβει την υποχρέωση να παρίσταμαι και να υπερασπίζομαι την εργοδοσία εναντίον όσων εργαζομένων κινηθούν δικαστικά κατά της εταιρείας προκειμένου να λάβουν τις οφειλόμενες δεδουλευμένες αποδοχές τους». Πουθενά δεν εμπεριέχεται τέτοιος όρος στην συμφωνία. Ο όρος που προβλέπει την άσκηση παρέμβασης υπέρ της εταιρείας προϋποθέτει τη συνέπεια του εργοδότη στην καταβολή των δεδουλευμένων και στόχος είναι, υπό την απαρέγκλιτη αυτή αίρεση, να προστατευθούν οι αξιώσεις των εργαζομένων από κατασχέσεις άλλων πιστωτών, οι οποίοι σε διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης ικανοποιούνται προνομιακά. Θα έπρεπε βεβαίως να διερωτηθεί η εφημερίδα σας, πώς αν το Σωματείο, η πλειοψηφία των εργαζομένων ή οποιοδήποτε άλλος συμβαλλόμενος σε αυτή τη συμφωνία δεσμεύονταν από ένα τέτοιο όρο, τον Μάρτιο του 2017, όταν ακόμα δεν είχε επιτευχθεί διασφαλιστική για τους εργαζόμενους συμφωνία, το Σωματείο παριστάμενο δι’ εμού, σε αίτηση προληπτικών μέτρων, που ζήτησε το Καζίνο, στράφηκε εναντίον του και μη συναινώντας στη χορήγηση προσωρινής διαταγής άσκησε κύρια παρέμβαση. Ήταν τότε που ο εργοδότης μας, χωρίς να ρυθμίσει τις οφειλές του με το προσωπικό, επιχείρησε με τους άλλους πιστωτές του την υπαγωγή του στο 106β του ΠτΚ. Τέτοια παράκαμψη το Σωματείο μας, το οποίο δεν παρέχει προστασία σε κανέναν εργοδότη, ποτέ δεν έχει ανεχτεί. Το Σωματείο μας σταθμίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και πράττει μόνο υπέρ των συμφερόντων τους. Επίσης αντιδρά -και μάλιστα σθεναρά- σε κάθε αθέτηση υποχρέωσης από την πλευρά του εργοδότη. Σας θυμίζουμε την απεργία του καλοκαιριού. Μη προσπαθείτε λοιπόν να βρείτε εργοδοτικούς, εκεί που δεν υπάρχουν! Όλα αυτά φυσικά θα μπορούσατε να τα γνωρίζετε εάν στόχος σας ήταν η αντικειμενική πληροφόρηση του κοινού και όχι η κακόβουλη επίθεση προς το πρόσωπό μου.
Περαιτέρω και όσον αφορά το θέμα στο οποίο εστιάζει το καινούριο σας άρθρο, ήτοι αυτό της «ετήσιας αμοιβής» της εταιρείας Πήγασος (στην καταβολή της οποίας το Καζίνο εμφανίζεται επίσης υπερήμερο) αρκεί να σημειώσω ότι το ποσό αυτό δαπανάται στο προσωπικό που η εταιρεία αυτή απασχολεί και στα λειτουργικά της έξοδα, ενώ προς απόδειξη τούτων υπάρχουν έγγραφα και παραστατικά. Εγώ προσωπικά κανένα όφελος δεν έχω και αυτό μπορεί εύκολα να το συμπεράνει κανείς, αν λάβει υπόψη του την εν γένει οικονομική μου κατάσταση και τις οφειλές που έχω δημιουργήσει σε τραπεζικά ιδρύματα, εξαιτίας της ασυνέπειας στην καταβολή των δεδουλευμένων μου αποδοχών από το Καζίνο Ρίο. Τέλος το γεγονός ότι ο χρόνος ισχύος της σύμβασης παροχής υπηρεσιών που η Εταιρεία Εργαζομένων παρέχει στο Καζίνο ταυτίζεται με τον χρόνο ισχύος της συμφωνίας περί αποπληρωμής των οφειλομένων αποδοχών μας ενεργεί επίσης διασφαλιστικά υπέρ των εργαζομένων, καθώς το όλο εγχείρημα συνδέεται με την ανάγκη εποπτείας του οφειλέτη εργοδότη μας και την εξασφάλιση εξόφλησης των αξιώσεών μας.
Συμπερασματικά λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι τα δημοσιεύματά σας συνίσταντο, απλώς, στην άμεση και βάναυση προσβολή της προσωπικότητάς μου και της προσωπικής και επαγγελματικής μου τιμής και υπόληψης με αναληθείς αναφορές και ειρωνικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς προς το πρόσωπό μου, οι οποίοι φέρουν έντονα το στοιχείο της καταφρόνησης προς εμένα. Γνωρίζετε μάλιστα ότι η προσβολή κατά της προσωπικότητάς μου μεγεθύνεται ακόμα περισσότερο, όχι μόνο λόγω του ότι συμβαίνει δια του Τύπου, οπότε εξ ορισμού δημιουργούνται οι προϋποθέσεις γνώσεις από ευρύ κύκλο προσώπων, αλλά και από το επιπρόσθετο γεγονός ότι το όνομα μου είναι γνωστό στο συνδικαλιστικό χώρο και αναπόφευκτα «κεντρίζει» και ενδιαφέρει την κοινή γνώμη.
Επειδή, σύμφωνα με τις «Αρχές Δεοντολογίας του Δημοσιογραφικού Επαγγέλματος», ο δημοσιογράφος οφείλει να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να μεταδώσει.
Επειδή ο Τύπος οφείλει να αποφεύγει τις διαστρεβλώσεις και τις παραποιήσεις των γεγονότων με το να τα παρουσιάζει εσφαλμένα.
Επειδή το καθήκον της αλήθειας -το οποίο συνίσταται στην τήρηση της καλής πίστης ως προς την ακρίβεια της είδησης και την επίδειξη της απαιτούμενης επιμέλειας- επιβάλλει τον έλεγχο της αλήθειας των πληροφοριών πριν από τη δημοσίευσή τους.
Επειδή σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το περιεχόμενο των επίμαχων δυσφημιστικών άρθρων, τα οποία δημοσιεύθηκαν στα φύλλα της εφημερίδας σας την 16η και 25η Σεπτεμβρίου 2017 και αναδημοσιεύθηκαν και στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας σας στην ιστοσελίδα www.efsyn.gr, προσέβαλαν παράνομα και υπαίτια την τιμή και την υπόληψή μου.
Επειδή σε συνέχεια των άρθρων σας, εξαπολύονται από πολιτικά πρόσωπα ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον μου.
Επειδή όλοι ζούμε στην ίδια Χώρα και κινούμαστε στον ίδιο χώρο, ενώ όλοι πίσω από τα δημοσιεύματά σας αναγνωρίζουν συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία όμως άμεσα θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τις συμμαχίες που συνάπτουν.
Επειδή ο θεσμικός ρόλος κάποιων επιτάσσει να τάσσονται στο πλευρό των εργαζομένων και όχι να παρέχουν διευκόλυνση στην εργοδότρια εταιρεία, με στόχο την εξαφάνιση -δια της συκοφάντησης- όσων προασπιζόμενοι την εργατική πλευρά έχουν «στριμώξει» τον εργοδότη, απαιτώντας συνέπεια.
Επειδή όση λάσπη κι αν ρίξετε εναντίον μου, οι συνάδελφοί μου στο Καζίνο του Ρίο, γνωρίζοντας την αλήθεια, αντιλαμβάνονται την σκοπιμότητα των δημοσιευμάτων σας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
και με τη ρητή επιφύλαξη άσκησης παντός νομίμου δικαιώματός μου και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο μόνον, παρ. 5 Ν. 1178/1981 (όπως αυτό ισχύει σήμερα μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 37 παρ. 2 Ν. 4356/2015, ΦΕΚ Α 181/24.12.2015) ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ εντονότατα για όσα προσβλητικά της προσωπικότητάς μου έχετε εξαπολύσει εναντίον μου και σας ΚΑΛΩ να αποκαταστήσετε την προσβολή που υπέστην από τα επιλήψιμα δημοσιεύματα εντός διαστήματος δέκα (10) ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας με καταχώρηση κειμένου αποκατάστασης, αναλόγου θέσης και έκτασης στην «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» και στην προαναφερθείσα ιστοσελίδα σας και ειδικότερα στο κείμενο αποκατάστασης να ανακαλέσετε ρητά τα παραπάνω ειδικώς μνημονευμένα χωρία. Επίσης σας ΚΑΛΩ να αποσύρετε πάραυτα τα επίμαχα δυσφημιστικά δημοσιεύματα από την ιστοσελίδα σας και να δημοσιεύσετε άμεσα, και το αργότερο εντός 10 ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας, όλο το κείμενο της παρούσας τόσο στην εφημερίδα σας όσο και στην ανωτέρω ιστοσελίδα σας. Τέλος, σε περίπτωση αρνήσεώς σας ΔΗΛΩΝΩ ότι θα προβώ σε κάθε νόμιμη ενέργεια για την προστασία της τιμής και της αξιοπρέπειάς μου.