Η τεχνολογία και το διαδίκτυο εξελίσσονται με ραγδαίους ρυθμούς, ωστόσο παράλληλα αυξάνονται και οι κίνδυνοι για τους χρήστες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το γεγονός ότι χάκερς στο Λονδίνο βρήκαν τρόπο να αποσπάσουν σημαντικά δεδομένα από αρχεία μεγάλου καζίνο.
Οι χάκερς κατόρθωσαν να αποκτήσουν πρόσβαση σε κρυφά δεδομένα και πληροφορίες για τους high rollers πελάτες, χρησιμοποιώντας το ηλεκτρονικό θερμόμετρο του ενυδρείου του καζίνο!
Η Nicole Eagan, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας Darktrace, που ασχολείται με την διαδικτυακή ασφάλεια, δήλωσε σχετικά με το περιστατικό:
«Οι χάκερς χρησιμοποίησαν το θερμόμετρο του ενυδρείου για να αποκτήσουν πρόσβαση στο δίκτυο. Μετά ανακάλυψαν μία βάση δεδομένων με ονόματα high rollers και την «τράβηξαν» από το δίκτυο μέσω του θερμοστάτη».
Η βάση των hackers από όπου έγινε η επίθεση στο καζίνο είναι η Φιλανδία και οι δράστες μετέφεραν αρχεία 10GB από τα δεδομένα του καζίνο χρησιμοποιώντας το θερμόμετρο και τον θερμοστάτη του ενυδρείου του καζίνο.
Το θερμόμετρο αποτελεί, όπως και πληθώρα άλλων ηλεκτρικών συσκευών, μέσο του “διαδικτύου των πραγμάτων” (Internet of things).
Το “διαδίκτυο των πραγμάτων” είναι ένα δίκτυο επικοινωνίας που περιλαμβάνει απο ηλεκτρικές συσκευές πχ οικιακές συσκευές όπως είναι το air-condition ή κάμερες CCTV, μέχρι και αυτοκίνητα.
Στόχος είναι να διευκολύνει τη σύνδεση και ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ των συσκευών. Με αυτόν τον τρόπο ο χρήστης μπορεί να ελέγχει όλο και πιο εύκολα τις συσκευές που έχει στην κατοχή του.
Ουσιαστικά όμως, το διαδίκτυο των πραγμάτων αποτελεί δίκοπο μαχαίρι γιατί μπορεί να είναι μεν χρηστικό, όμως εγκυμονεί κινδύνους.
Από την πλευρά του, ο Robert Hannigan, πρώην εξέχον μέλος της αγγλικής κυβέρνησης στον τομέα της ψηφιακής κατασκοπείας ανέφερε πως από τη στιγμή που όλο και περισσότερες συσκευές αποτελούν κομμάτι του διαδικτύου των συσκευών, τα επόμενα χρόνια το πρόβλημα θα διογκώνεται.
Ανέφερε μάλιστα πως κατά τη θητεία του είδε «μία τράπεζα να χακάρεται μέσω των καμερών ασφαλείας της».
Σύμφωνα με τον Hannigan, θα πρέπει να γίνει ένας διακανονισμός για κάποια ελάχιστα στάνταρ ασφαλείας όσον αφορά τις συσκευές. Ο καλύτερος τρόπος αυτή τη στιγμή, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος είναι η ελαχιστοποίηση των συσκευών που κάποιος θα συνδέει στο δίκτυο του και η χρήση προγραμμάτων προστασίας.