Το 120 ετών κτήριο έχει υποστεί μεγάλες ζημιές και κινδυνεύει με κατάρρευση. «Κάθε φορά που βρέχει, ένα κομμάτι από το κτήριο καταρρέει», αναφέρει ο Erol Baytas, o φύλακας του κτηρίου. Είχε κατασκευαστεί το 1899 αρχικά για ξενοδοχείο και καζίνο, επί του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β’. Αργότερα αγοράστηκε από τη σύζυγο Έλληνα τραπεζίτη, η οποία το δώρισε στο Πατριαρχείο και χρησιμοποιήθηκε ως ορφανοτροφείο.
Το κτίριο κατασχέθηκε το 1997 από το τουρκικό κράτος, αλλά το 2010 επανήλθε στην κυριότητα του Πατριαρχείου με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Νωρίτερα εντός του τρέχοντος έτους η Europa Nostra, οργάνωση για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, συμπεριέλαβε το ορφανοτροφείο στην κατάσταση με τα επτά πολιτιστικά μνημεία που κινδυνεύουν με άμεση καταστροφή, ωστόσο η μοίρα του παραμένει άγνωστη.
Το Πατριαρχείο κατά το “news247.gr”, έχει δηλώσει ότι σκοπεύει να το μετατρέψει σε ινστιτούτο για το περιβάλλον. Ομάδα ειδικών από την Europa Nostra και το European Investment Bank Institute, αναμένεται να προετοιμάσουν μια έκθεση για το τι χρειάζεται να γίνει για τη σωτηρία του κτιρίου. Η έκθεση θα ολοκληρωθεί περί το τέλος του έτους.
Ωστόσο, ο Baytas εκφράζει φόβους ότι το κτίριο, που είχε υποστεί και μια πυρκαγιά του 1980, δεν πρόκειται να αντέξει για πολύ ακόμα. «Το κτίριο έχει εγκαταλειφθεί για χρόνια αλλά πρόσφατα η επιδείνωση έχει επιταχυνθεί. Αν δεν γίνει κάτι δεν θα αντέξει άλλον ένα χειμώνα», αναφέρει.