Αφιέρωμα Λας Βέγκας: Η παράνοια στην «Αμαρτωλή πόλη»

Το Λας Βέγκας είναι μία πόλη στην έρημο της Νεβάδα, η οποία το 1910 αριθμούσε 800 κατοίκους και πλέον μετράει πάνω από 600.000. Το όνομα της δόθηκε από τον Ισπανό εξερευνητή Ραφαέλ Ριβέρα, ο οποίος όταν αντίκρισε την καταπράσινη κοιλάδα και τα ύδατα κατά μήκος της ερήμου την ονόμασε Λας Βέγκας, το οποίο σημαίνει «Τα Λιβάδια». Το 1930 η όψη της πόλης άλλαξε από την μία μέρα στην άλλη κυριολεκτικά, αφού χιλιάδες Αμερικανοί κατέφθασαν στην πόλη για να κατασκευάσουν το φράγμα Χούβερ στο ποταμό Κολοράντο. Αυτό ήταν, από το πουθενά, η πόλη από 5.000 κατοίκους, απέκτησε άλλους 20.000. Η πλειοψηφία φυσικά ήταν γένους αρσενικού και για να δουλέψουν εκεί πληρωνόντουσαν αδρά, κάτι το οποίο φυσικά το μυρίστηκαν οι ντόπιοι επιχειρηματίες και άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά. Πως? Εκμεταλλεύτηκαν την ανάγκη και την δίψα των ανθρώπων για διασκέδαση και δημιούργησαν μίνι καζίνο και στριπτιζάδικα.

Ο κεντρικός δρόμος (Fremont Street) πλαισιώθηκε με χιλιάδες φωτιζόμενες πινακίδες και λαμπάκια που αναβόσβηναν. Θα μου πείτε, που βρήκαν το απαραίτητο ρεύμα για να τα κάνουν όλα αυτά? Μα φυσικά από το υδρουλεκτρικό εργοστάσιο του φράγματος που τροφοδοτούσε την πόλη με φθηνό και ανεξάντλητο ρεύμα. Το πρόβλημα για τους ντόπιους δημιουργήθηκε όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του φράγματος και οι εργάτες επέστρεψαν στις πόλεις τους. Εκεί πίστεψαν πως το τέλος του λας βεγκας είναι αναπόφευκτο. Όμως δεν υπολόγισαν στο ότι το φράγμα προσέλκυσε χιλιάδες τουρίστες και πλέον η κύρια πηγή εσόδων τους προερχόταν από τον τουρισμό. Φυσικά τα καζίνο και τα στριπτιτζάδικα συνέχισαν να υπάρχουν, ενώ η κατάργηση της ποτοαπαγόρευσης και η νομιμοποίηση της πορνείας ήταν τα μέτρα, για τα οποία χαρακτηρίστηκε ως «αμαρτωλη πολη». Κάπως έτσι κυλούσε η ζωή μέχρι το 1946, όπου οι αρχηγοί της μαφίας «Κόζα Νόστρα», Μπάγκσι Σίγκερ και Μέγιερ Λάνσκι, δημιουργούν το πρώτο πολυτελές καζίνο ονόματι «φλαμινγκο καζινο«, το οποίο κόστισε 6.000.000 δολάρια.

Από κει και πέρα, η κατασκευή νέων πολυτελών καζίνο ήταν καθημερινότητα, με τους μεγαλοεπιχειρηματίες της εποχής να χρηματοδοτούν την κατασκευή των δημοφιλών καζινο (The Showboat, The Fremont, Binion’s Horseshor, Sands, Τropicana και New Frontier). Το όλο εγχείρημα είχε ως αποτέλεσμα το 1954 η επισκεψιμότητα να φτάσει τους 8.000.000 επισκέπτες/χρόνο και το τζιράρισμα στο ιλιγγιώδες ποσό των 200.000.000 δολαρίων. Το Λας Βέγκας έγινε πόλος έλξης και για τους διάσημους σταρ της εποχής όπως ο Φρανκ Σινάτρα, Ντιν Μάρτιν και Άντι Γουίλιαμς, οι οποίοι με τις συναυλίες τους έφεραν ακόμη περισσότερο κόσμο στην πόλη. Μετά από 10 και πλέον χρόνια (1966) ένας πάμπλουτος ονόματι Χάουαρντ Χιουζ μέλει να αλλάξει το παρασκηνιακό τοπίο της ιδιοκτησίας των καζίνο. Ο ζάμπλουτος Χιουζ αγόρασε όλο το καζίνο «Desert Inn» και ξενοδοχεία αξίας 300.000.000 δολαρίων, παίρνοντας ηθελημένα στην κατοχή του τις δραστηριότητες της Κόζα Νόστρα και έτσι η εποχή των μαφιόζων αποτέλεσε παρελθόν δίνοντας την σκυτάλη στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων.

Η σημερινή μοντέρνα μορφή του Λας Βέγκας ολοκληρώθηκε με τον κατασκευαστή καζίνο Steve Wynn, ο οποίος το 1989, πουλώντας ομόλογα αξίας 600.000.000 δολαρίων εγκαινίασε το «Μirage», που αποτέλεσε το πρώτο megaresort, το οποίο είχε 3.000 δωμάτια με χρυσά παράθυρα και προσέφερε πολυτελείς υπηρεσίες. Κάτι που αξίζει να σημειώσουμε είναι ότι, αυτή την στιγμή εκτός από την βιομηχανία του τζόγου και του τουρισμού, το Λας Βέγκας θεωρείται από τις πόλεις που πραγματοποιούνται οι περισσότεροι γάμοι παγκοσμίως (300 ημερησίως) οι οποίοι έχουν χαμηλό κόστος (35$), ενώ αντίθετα, το να πάρεις διαζύγιο κοστίζει ακριβότερα (430$). Το πόσο δημοφιλής είναι το Λας Βέγκας απεικονίζεται στην παρακάτω φωτογραφία, με τον διάσημο ηθοποιό Τζακ Νίκολσον να διασκεδάζει με αιθέριες υπάρξεις.