“Κλειστό σήμερα το καζίνο Ρίο, μια μόλις ημέρα μετά την τήρηση της συμφωνίας με την εταιρεία για καταβολή 400.000€ εντός του Αυγούστου. Όχι δεν μας έκλεισε κάποιος πιστωτής. Μας “έκλεισε” ένα κομματικά κατευθυνόμενο “παρεάκι”, πρώην (;;;) φιλοεργοδοτικών “συναδέλφων”.
Μας έκλεισαν εκείνοι που τη “συλλογικότητα” την θυμούνται “ala carte”, όταν πρόκειται δηλαδή να καρπωθούν τους κόπους συλλογικών αγώνων, τα αποτελέσματα συλλογικών συμφωνιών και διεκδικήσεων, χωρίς να έχουν αγωνιστεί ποτέ οι ίδιοι στο παρελθόν για όλα αυτά που σήμερα απαιτούν. Χωρίς να έχουν δαπανήσει ούτε μια ώρα από τη ζωή τους για να διαπραγματευτούν έστω και το παραμικρό. Καμία συμμετοχή στις μεγάλες απεργίες, καμία παρουσία στα δικαστήρια για τα φιλοδωρήματα, καμία συμπαράσταση σε απολυμένους, πάντα στο πλευρό της εργοδοσίας οι περισσότεροι (σιωπηρά ή φανερά δεν έχει σημασία).
Μιλάνε με περίσσειο θράσος, ακόμα και τώρα, για “πραγματικούς αγώνες” και προφανώς εννοούν εκείνους τους αγώνες που δίναμε ΕΜΕΙΣ, γιατί εκείνοι πάντα ήταν απόντες από τους αγώνες ή μάλλον έκαναν και αυτοί “αγώνες”…υπέρ του εργοδότη…τόσα τακούνια έσπασαν στην παραλία του Πόρτο Ρίο, όταν ως απεργοσπάστες έμπαιναν κρυφά από την πίσω πόρτα…
Μιλάνε τάχα για “συναδελφική αλληλεγγύη” και εγκαλούν τους υπόλοιπους 210 εργαζόμενους γιατί δεν στηρίζουν δήθεν τους 37 “επαναστάτες”…του γλυκού νερού…
Αλήθεια, αλληλεγγύη σε ποιους; Σε αυτούς που γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις συλλογικές αποφάσεις; Που δεν υπολογίζουν την δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας και ενεργούν μόνο για “πάρτη” τους; Που σκέφτονται τον εαυτούλη τους αποκλειστικά και μόνο; Που θέτουν σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας;
Αλληλεγγύη σε ποιους; Σε όσους έρχονται στις συνελεύσεις και δηλώνουν “τα λεφτά μου και τα λεφτά της γυναίκας μου με ενδιαφέρουν μόνο”; Είναι στάση εκπροσώπων εργαζομένων αυτή, για να τυγχάνει μάλιστα και της “αλληλεγγύης” μας;
Δηλώνουν παραπλανητικά και ψευδώς ότι δεν κατέσχεσαν χρήματα αποθεματικού. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό. Αποθεματικό κατέσχεσαν. Εκτός κι αν χθες…ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς και το καζίνο είχε win 89.000€. Κατέσχεσαν τα χρήματα αναπλήρωσης του αποθεματικού και ας αφήσουν τα “παραμυθάκια της Χαλιμάς”. Παίζουν με τις λέξεις, ενώ η πραγματικότητα είναι μόνο μια. Σήμερα κατασχέθηκαν χρήματα από το ταμείο του καζίνο με σκοπό να κλείσει το καζίνο. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Τα χρήματα της κατάσχεσης γνώριζαν ότι θα πήγαιναν (όπως και πήγαν) στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και θα αποδοθούν κατά προτεραιότητα σε ΙΚΑ, ΔΗΜΟΣΙΟ, ΤΡΑΠΕΖΑ, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Γνώριζαν ότι δεν θα εισέπρατταν τίποτα και μόνο ζημιά θα προκαλούσαν.
Ποιο λοιπόν το αποτέλεσμα για τους ίδιους και για το σύνολο; Κανένα πρακτικό αποτέλεσμα για το σύνολο.
Τι κάνουν στην πραγματικότητα; Εκβιάζουν. Δεν διεκδικούν, δεν αγωνίζονται, δεν απαιτούν καν. Εκβιάζουν για να ικανοποιηθούν προνομιακά οι ίδιοι σε βάρος των υπολοίπων εργαζομένων, αφού γνωρίζουν ότι όλοι μαζί είναι αδύνατο να πληρωθούμε τα εκατομμύρια ευρώ οφειλόμενα. Εκβιάζουν για να “φτιάξουν” προνομιακά το “παρεάκι” τους και δεν τους ενδιαφέρει αν θα μείνουμε απλήρωτοι ή άνεργοι οι υπόλοιποι. Το κομματικά καθοδηγούμενο “παρεάκι” τους να είναι καλά και…”ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ”. Δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους γνωστούς “πλιατσικολόγους” που βλέπουμε στους τηλεοπτικούς δεκτές σε περιόδους κοινωνικών αναταραχών.
Τρελάθηκαν που επιβεβαιώθηκε η απόφαση της Γ.Σ και τηρήθηκε η συμφωνία με την εταιρεία για καταβολή μέσα στον Αύγουστο 400.000€. Καταβλήθηκαν 400.000€ μέχρι τελευταίου σεντς. Τρελάθηκαν που τηρήθηκε και η προηγούμενη συμφωνία για καταβολή 300.000€ την περίοδο Μαΐου – Ιουνίου.
Τρελαίνονται όταν βλέπουν ότι δεν επιβεβαιώνεται η αδιέξοδη απόφασή τους να “λιποτακτήσουν” από τη συλλογική μάχη και να βγούνε σε ατομικές επισχέσεις, σκεπτόμενοι μόνο τους εαυτούς τους. Δικαίωμα τους και μάλιστα σεβαστό. Ομως, μες στην “τρέλα” τους εκδικούνται το σύνολο. Χτυπούν με λύσσα και μανία “τζιχαντιστών”, για να υπάρξουν πάση θυσία θύματα. Μόνο έτσι θα επέλθει και η πολυπόθητη επιβεβαίωση της αδιέξοδης στρατηγικής τους. Θα επιβεβαιωθούν μόνο αν μας συμπαρασύρουν όλους στο γκρεμό μαζί τους. Αν κλείσει δηλαδή μια για πάντα το καζίνο.
Δεν έμειναν στο καζίνο να το παλέψουν μαζί μας με συλλογική δράση και συλλογικές ενέργειες. Προχωρούν σε καθαρά ατομικές ενέργειες (κατάσχεση, επίσχεση), σε οτιδήποτε δηλαδή δεν απαιτείται συλλογική απόφαση. Σε οτιδήποτε δεν συζητείται και δεν γίνεται αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Γιατί βλέπετε οι Γενικές Συνελεύσεις…δεν είναι το δυνατό “χαρτί” τους. Δεν έχουν πειστική επιχειρηματολογία. Το φτάνουν μέχρι ενός σημείου στις συνελεύσεις και μόλις τους ζητείται “εξειδίκευση” του “οδικού χάρτη” των προτάσεων τους…αρχίζουν τα ααα οοο εεε…
Εξάλλου και ο κομματικός “ομαδάρχης” τους (διότι δεν μιλάμε πλέον για εκπρόσωπο των εργαζομένων, αλλά για έναν “ομαδάρχη”) δήλωσε ότι δεν τον ενδιαφέρει αν θα κλείσει η επιχείρηση. Ήταν ξεκάθαρος στην τελευταία Γενική Συνέλευση…”εγώ και η γυναίκα μου” είπε…
Αυτός, η γυναίκα και οι φίλοι του λοιπόν vs 210 οικογενειών. Θα δούμε στο τέλος ποιος θα κερδίσει. Από σήμερα το συνδικαλιστικό “ληξιαρχείο” προχωρά σε 37 νέες εγγραφές…τέρμα τα δίφραγκα…είμαστε απέναντί σας.”
Δημήτρης Καραγεωργόπουλος-Μέλος Σωματείου Εργαζομένων Καζίνο Ρίο